Tibet Avcı Şiirleri - Şair Tibet Avcı

benim suçum değil ki
kalem yazdı
kalemin suçu değil ki
elim tuttu
elimin suçu değil ki
kolum itti

ellerim gözlerimde
sanane
hergün ağlamışsam?
kapattım ışıkları
sanane
karanlığa boğulmuşsam?

Anka değilim ki; yanayım yeniden
Yeni bir ben olayım küllerimden
Söndü ateşim yanmaz yeniden
Oturan taş kalkmaz yerinden

Ne ustayım ne acemi

gözlerimi kaçırmaktı tek zayıflığım
göz göze gelmek en büyük korkumla
başa çıkamayacağım tek şey belki şimdi
çünkü küskünüm aşklara
aşklar bana uzak
kimbilir bu hayatta,yeniden bir aşkı tatmak

fırça,boya yetmiyor
kalem kağıda geçmiyor
bir dert ektin gönlüme
can tenden gidiyor

bir ırmak ki; çağıldaşır

neredeyim bilmiyorum
nerden geldim; bana onu sorun
askılı pantolonu yamalı bir çocuk
koşuyordu çıplak ayak
koşuyordu dikenler üstünde
çocuk ciddi ciddi büyüdü ilk bakışta

iyi değil bu senin durumun
iyi değil bu hal
kuru kavağı bırak artık
çınar olsun tutunduğun dal

azraile meyletme beni

bir yaş daha bitiyor..
ne olurdu sanki,zaman dursa
takvimler hep bu günü gösterse
şu yaşım hiç geçmese
şimdi aklar düşmüş saçlarıma
baktıkça ağlıyorum aynalara

bir şeyi kırk defa istersen
olurmuş
seni tam dörtyüz defa istedim
hiçbirşey olmadı
gökteki en parlak yıldıza
seni sordum

sevgi işidir yaşamak
nefes almak değil
yoksa birgün nefes nefeseyken
kesililirsin nefesten.
umut işidir yaşamak,
sabır işi,inanç işi