Tibet Avcı Şiirleri - Şair Tibet Avcı

Sana giden son otobüs
Bu şehrin garından kalkar
Erişilmez, uzaksa yollar
Neylesin,sarılamaz kollar
Ve bastı gaza şöför
Bir duman doldu düşlerime

her an ölebilirim...
herşey öldürebilir beni..
bir bıçak darbesi,
bir kurşun yarası,
ya da sevdiğim;
sen mesela...

Çalışmamalı insan!
Para için yapmamalı en azından
Değermi üç kuruş için
Yediğin azara
Geldiğin nazara
Ve birde başında arıza varsa

Şu mutsuzlar dünyasında
Mutluyu oynadım hep
Çekemedi mutsuzlar
Oysaki mutlu olabilirdik hepberaber
Azıcık inansaydık

ordasın biliyorum
yok olmadın hiç
hala içimde biryerlerde
dolaşıyor anıların
unutulmaz bilirim
çalışmıyorum da unutmaya

biraz deniz,biraz martı
birkaç kadeh rakı
gönlüm derde saplandı
ben de bilirim gülmeyi de
güleni adamdan saymıyorlar

bakma öyle ağlamayacağım
gözlerimde iki deli damla
ne geri atar adımını
ne de süzülür yanağıma
hatırandır diye saklayacağım
ne yani hiç tanımadın mı,

gitme vakti değil ki şimdi
biraz daha kal
yarın olsun
gidersin
ama sizde böyle yapmayın canım!
saatler diyorum;

ne hançerler saplandı sırtıma; bilseniz
ne zehirler tattı şu zavallı dilim
kahretsin be..'
sevdim hepsini ben
hayatıma tat katar sandığım aşklar
katıp yıllarımı önüne

Aynı yerin yolcularıyız
Aynı şeyler için savaşıyoruz
Nedir bu didinmemiz fani emeller için
Hepimiz bu kara toprağa
Borcumuzu ödemeye gelmedikmi
Hani biz böyle olmayacaktık