Tibet Avcı Şiirleri - Şair Tibet Avcı

Hep geç kaldın
Yetiştiğin sandığın ama oyalandığın hayata
Bir şeyler vardı senin için
Güzelmiydi sence yada ihtiyacmı bilinmez
Olmazların ve kuralların nedense hiç değişmez
Hep aynı melankoli hep aynı tripler

sen güzelsin
ben aşığım
dahası kavuşamıyoruz
kader hep var
kötü olmaz mı hiç?
kalemim

gitti işte..!
ne yapsam olmadı
yine de bitti işte..
oturmuş kumsalda
boş gözlerle izliyorum
mavinin kızıla dönüşünü

Kim bu sen;
'Ben hep sevileceğim'lerle gülen?
Kim bu ben;
'Senin için ölürüm'lerle inleyen?
Hani nerde vaad edilen,
Nerde mutlu,meshut günlerimiz,

bir sen vardın..
kime sarılırım şimdi? ..
bir ben kaldım..
tek bildiğim seni sevmekti..
zorunlu emeklilik dedikleri
bu olsa gerek

Bu aşk var ya..!
Aslında yok ya..!
Belki vardır da,
Yoksulluğumuzdan kaynaklanıyordur
Olmayışı.

dön desem..
dönecekmisin sanki?
sözlerin bu aşkı bitirecek gibi
gün olup yenince hasreti
kavuşuruz belki
her bitimde

İmdat..dedi biri
Ben duydum,
Sen duydun,
Onlar duydu...
Hep beraber duymazdan geldik.'

Şimdi,seninle elbirliği edip
Bitirdiğimiz bu aşk
Hiç başlamamıştı aslında
Bir varsayımdı tüm bu olan biten
Öyle inanmıştık ki varlığına
Uğruna acılar çektik

Otobüse binip
Pasaport'a gittim bir öğle vakti
İskelenin yanında bir banka oturdum
Bir vapurun düdüğü beynimi deldi sanki
Yirmiyedi martı saydım anca
Bide kedi vardı ayklarıma dolanan