Tibet Avcı Şiirleri - Şair Tibet Avcı

kar mı yağdı; üşüyorum
kor gibiyim yanıyorum
söylemeyin biliyorum
nicedir onu bekliyorum
yine de korkuyorum

tiryakinim bu Mayıs gecesi
sigara bahane tiryakiye
gözlerim gündüzden kapıya takılı kalmış
postacılar adresim bilmez mi?
beklemek ne zor şey
içim de bir his

bu bel bağladığın ormandan
birgün kalır kül ve duman
bir fidana muhtac olursun
iyi düşün saçı başı yolmadan

yeri gelir bölersin ekmeğini

senin gözünle kendime bakabilseydim keşke
belki anlardım yanlışlarımı
arkadaşım demen acıtıyor hala biraz
sen söyledikçe hala sızlıyor kalbim
ben nedenler ile boğuşuyorum
nerde yapıyorum hatayı,nerde

''süt süttür,ama kimi sade sever,kimi muzlu
ama süt süttür
ve her insan şükretmelidir tanrı ya
ot yeyip süt veren ineği bize bahşettiği için''
aşk ta böyle değil midir usta?
bence aşk anka dır

Sizin bu dünya
Ben karışmıyorum
Ara sıra penceremden
Bakıp bakıp kaçıyorum

okumayın şiirlerimi
izleyin ne olur
ne olur seyrine dalın
benim dünyamın
dizeler kendini anlatmaz mı zaten?
ne olur okumayın

Ve gece indi şehre
Her sokakta,her köşebaşında o
Perdeyi açınca,saate bakınca o
Su içerken,çişe giderken,televizyon seyrederken o
Heryerde o
Dikti gözlerini gözlerime

Bir dostu yazmak istedim
Dar günde sırtımı yasladığım
Kor yürekli,nara benzer
Ama yok!
Biraz sevgilimden bahsedeyim dedim
Canımın içi,halden anlayan

ben senle yaşayamadığım tüm o hayalleri
yaşadım saydım
yaşadığımı saydığım tüm o hayaller de
bırakın bana kalsın
kalsın da şu gün batımı hayatım
daha bir kararsın