Tibet Avcı Şiirleri - Şair Tibet Avcı

sana çok ihtiyacım var..
kendimi öyle yalnız hissediyorum ki son zamanlarda
bir sokak çocuğu kadar çaresizim
ve senden başka kimsem yoktu ki benim..
oysa sende yoksun şimdi
ordasın..'

Can canın nihayetidir
Az önce hayat verdim
Parmaklarımın ucunda
Bir bebeğe

Can canın felaketidir

Hadi dediğin olsun
Say ki bitti
Ve ben yokum artık
Mutluluk böyle birşeymi senin için
Böylemi oluyor hainlerin bayramı
Bunca yıl senin için atan bu yürek

hava soğuktu
bir ıslık titreyen dudaklarımda
ellerim ceplerimde
yürüyordum dünyada
umurunda değilim dünyanın ha
o dönüyordu habire

Belki bin tane dinledim
O hüzünlü şarkılardan
Belki dokuzyüzdoksandokuzu
Yer etti kafamda
Birini aklım almadı;
Gidişinden mi bahsediyordu ne..

Erimekte mi vardı
Bu kısacık varoluşta
Kar adam
Kardan adam
Kardan bile adam oluyor yahu
Bir bizden olmuyor heyhat

Üç melek beni cennete koydu
Önüme sürdüler bir altın tepsi
Tepsinin içinde elmanın hası
Dediler
Yeme elmayı,alma günahı
Ve gittiler

Böyle başladı bir aşk hikayesi...
Tanıştık senle beş sene evveldi
Çok geç ama anladım
Aşk değildi bu
Bu eceldi
İlk bakış,ilk gülüşün geldi aklıma

oğul olmak mı,
bir ananın oğlu olmak mı,
bir halkın oğlu olmak mı,
yoksa olmamak mı?
işte bütün mesele bu..
mesele değil aslında böyle şeyler

Zaman aldımı gücümüzü elimizden
Kaldımı neye karşı savaştığımızı bilen
Kim vardı ki
Karşımızdaydı
Duvardı
Aşardık.