Tibet Avcı Şiirleri - Şair Tibet Avcı

koy kendini benim yerime
tad bakalım,
tatlı mı hayat?
kendi sorularının cevabını
kendin verdin mi hiç?
cesaret içinden geçer mi senin?

Nicedir kafamda olan planı
Bu gün gerçeğe döndürdüm
Birtek elveda ile
O çok sevdiğimi öldürdüm

Sordular mapushanede

Seni düşünürdüm bazı geceler
Bir yaprak suya değerdi
Bir tomurcuk çiçek olurdu
Sonra sensizlik çökerdi içime
Yaprak kururdu
Çiçek solardı sessizce

gidiyorum...
'' ayrılığın vaktidir '' dediler
dik dur hadi,
bu kadar yıkma kendini
ellerine iyi bak;
o herşeye layık ellerine

hadi kalemim inad etme
beni çok üzüyorsun
anladık ne yazarsan yaz
tükenmiyorsun
ama ben ne yaşarsam yaşayayım
tükeniyorum

dedim ya; yeni alıştım insan olmaya
zor değil aslında,
bir ölüm bir de ayrılık olmasa...
kurallar değil canımı sıkan
kuralı koyandır huzuru bozan
baskı

Bukadarmıydı
Bittimi yani öylesine
''Dost kalalım ölesiye''
Ben seni hangi yarısında kaybettim hayatımın
Seni kendimde bulduğumdamı
Yoksa kendimi sende kaybettiğimdemi

Daha dün çocuktum
Çalı çırpıdan hayvanlarım,çiftliğim
Ağaç yapraklarından paralarım vardı
Daha dün utanıyordum pantolon giymeye
İnat edip pijamayla gezerdim
Daha geçen kış kızağa gittim arkadaşlarla

Aklındamıyım kimbilir?
Kimbilir rüyalarında sende beni mi görüyorsun?
Gülmek,haykırmak,yaşamak...
Yaşamak; doyasıya hayatı,
Bizimde hakkımız değilmidir?
Gerçek bir inanca ihtiyacım var,

sevgiyi aradım
olsun istedim; çok derin çok sıcak
daha önceleri tatmadım ancak
ömrümce benim olacak
ölüm gibi; yalınayak,çırılçıplak
ekmek su aratmayacak