Gözlerinin yeşili derde düşürür
Saçların dar ağacında urgan Halisem
Bakışların namlusunu çevir göğsüme
Sözlerin tetiği çeksin Halisem.
Karadır bahtım bir gün gülmedi
Şehrin eskimiş sokaklarında,
Iskarta bir adam,
Avuçları boş.
Saçların güneşi ısıtırdı,
Avuçları soğuk.
Virane sokak lambaları,
Bir şiir yazarsın,
Bir yaprak düşer toprağa…
O toprakta bir kum tanesidir,
Sen yaprak yaprak dökülen.
Bir şiir yazarsın,
İsmine şiir derler söz derler.
Yıldızları armamıza taktık,
Gök karardı biz aydınlandık.
Krallık tacı senin,
Şimdi herkes haddini bilsin.
Şampiyonsun, şampiyonsun, şampiyonsun
Gözyaşım mürekkebime karıştı bu gece,
Sayfalar dolusu ayrılık cebimde,
İsmin kulağımda çınlar hece hece,
Gitmeseydin, bitmeseydi severdin yine.
Kavuşuruz belki,
Yıldızları terk etti,
Kapılarını kapattı gökyüzü.
Sesi yok mısraların,
Cümleleri anlamsız.
Kaybettim,
Bir sabah ansızın...
Mazi içimde kırık bir ayna,
Uzandıkça kesikler açıyor parmaklarımda.
Önünden yansıyor çatlamış yüzün,
Ardı sıra karanlık sayfa.
Aşkla bakana dev aynasıdır,
Kaybedene hiçlik atlası.
Mavi düşler kuruyorum çocuk
Gözlerinde görüyorum gençliğimi
Ve mas mavi bir gelecek
Biriktiriyorum sana.
Sen altısında gonca
Ben dalları kurumuş çınar
Ve o son mısra;
Şiir bitti, şair öldü…
Tozlu raflar arasında kalmış bir şairim artık,
Kalemleri kırık, kalemleri küskün.
Beynimin arka sokaklarıdır meskenim,
Ey göğsümde debelenip duran sevgili!
Bilir misin,
Mavi gözlerine ermek için,
Kaç güzün ayazı geçti üzerimden?
Kaç gökyüzü feda ettim?
Ve seni ararken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!