Kara gözlerine gam mı yağar ey dost?
Hiç mi yalnız bırakmadın beni
Daha önce!
Özlemin ne de zormuş,
Yokluğunda anladım.
Yokluğunda öğrendim,
Saire haktir iki...
Şairler iki kere ağlar
Bir sercenin cansiz vucudu
Düşse tabiatin gogsune
İki kere aglar sair
Saltanatın bitti devrik sultanım,
Gönlümün tahtından inebilirsin.
Benden aldıkların seninle kalsın
Bu şehirden şimdi gidebilirsin.
Bu canı bir ömür senin mi saydın,
Bugün her şeye, herkese küsesim var,
Bu sabah aynada babamı gördüm.
Kimseye gülümsemekte istemiyor canım
Ama yüzüme de söz geçiremiyorum.
Bu sözler bir şiirin giriş mısraları mı?
Bitiş mi?
Hani bir tek bendim senin sevdiğin,
Bir ben olacaktım yalnız göğsünde.
Kime emanetti kimsesizliğin,
Kimleri buldun sen o gözlerinde.
Düştü içime sancısı,
O,
Başkaları için üçüncü tekil şahıs,
Benim için birinci.
O,
Tek harflik dev,
Eli kanlı katilim.
Gözlerinin renginde duvarlarım,
Kapımda kalmasın parmak izlerin.
Hayalin dolaşır yalnız odamda,
Giderken unutma kalbim orada.
Günahlarımı zincirlere vurdum,
Bu gece yine seni sordular bana,
Ellerim, gözlerim, dudaklarım ve kalbim...
Yollarını şaşırmış
Bu gece yine seni sordular bana bütün bedenim.
Sen çıkmazında seni aramaktayım...
Hepsi ayrı bir tadın özleminde
Dalların kırıldıysa,
Umutların solduysa,
Çiçekler kuruduysa,
Sil gözündeki yaşı,
Hiç üzülme sevgilim.
Kulaklarım çınlıyor anne
Kıyamet mi bu, bana öğrettiğin.
Işıklar saçılıyor saçlarıma,
Yüzümü kavuran nefesin mi anne?
Canım yanmaya başlıyor,
Ne oluyor anne?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!