Gönlüm sonbaharında
Solan hatıralar silinmeye yüz tutmuş sevgilerin nöbetinde
Bir ümit belkide
Senden bir ümit gelseydi
Bir damla ümit yeşertirmiydi bu aşkı?
Şimdi kurumakta içimde bir devri batıran bu sevda
Uzaklaşıyorsun gönlümden,
Zaman ayrılığı üflerken yelkenlerine,
Dalgalar sürüklerken seni bensizliğe
Ve gönül yıldızıma inat kürek çekişlerinle,
Uzaklaşıyorsun….
....Elestü Birabbiküm?
.......Kalu Bela!
Sonra sana döndüm ve dedim ki,
Her zaman seni seveceğim! ..
Kalu Bela'dan bu yana verilmiş sözümsün
Sevgilim...
Dünyaya gülümse bebek
Dünya ancak seninle güzel...
Kulak ver şimdi hasretimin türküsüne...
Sen bilmezsin
Güzel yüzüne hasretler nicedir gönüller
Sen bilmezsin şimdiden hazırlar tüm senlikler
Sözcüklerim tükendi dilimde
Bırak usuldan yanına uzanayım
Dokunmasın ellerim tenine
Buza kessin tüm bedenim.
Saçlarını da okşamam söz
Yeter ki git deme bana!
Öyle bir derinliklere dalmıştı ki
Buradan bir daha çıkamayacağını sanıyordu
Nasıl ne kadar dayanabilirdi bedeni bu dipsizlikte
Hiç bilmiyordu
Ama bildiği bir şey vardı ki
Bir gün tüm bu derinliklerden çıkıp gidecekti
Her şey hep bir eksik.
Gündüzde eksik,
Gecelerde biri eksik.
Hayat hep bir eksik.
Mısralarda ayni isim,
Şarkılarda ayni melodi,
Bu şehri yasaklıyorum sana!
Bu şehirde aldın pisliğin kokusunu,
Dudaklarında bu şehirde tattın günahı
Ve bu şehirde namusuna kara gölgeler indi...
Bu şehirde koydum ismini kahpe!
Hatıraları da topla dağınık kalmasın.
Soğuk duvarlara terk et beni
Ve haşerelere emanet et ruhumu.
Boydan aşağı ayrılığın yıkasın bedenimi
Varlıkla yokluk arasında bir yerde işte
Öylece bırak gözlerimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!