en iyi adamlık seni sevmekti oysa
yıllara meydan okurcasına
hiç vazgeçmeden seni sevmek
kan kusturan ağrılarımda bile
ne güzel şeydi yarabbim,
lanet olsun özlemeyi özledim
biliyor musun yıllar oldu kimseyi özlemedim
kırlangıç çığlığında uykusuz
bir beden ki ruhsuz
aşk yalan işte
tüm öfkeleriyle içimde kaynayan volkan
lanet olsun bıkmışım ......
hayatımın içine sığdırılmış binlerce yalan
sabah bırakıyorum tütünü
vazgeçiyorum öğlen
yalnızlığını bırakıp gittiğinde
İzmir kızıl İzmir mavi
bir giz gibi
sırlardan şatolar
oysa ben bir çocuk gibi delişmen
bilmelisin ben bu sevda ile değişmem
giderken emanet etmiştim sana
koskocaman bir sevda
geldim şimdi onu geri almaya
otuz küsur yıl sonra
halen duruyorsa yüreğinde
seni uyutuyorum hasretimin yedi renginde
sen dilek taşlarında kalmış umut
sen sevgi sayımında verilen firar
tek tek yolunmuş papatyalar kadar suçsuz
öyle bir diyar ki uzaklığın
cehennem kadar uçsuz
sen hiç gördün mü ? açlığın sofrasını
yada yokluğun sefasını
sevgi ile karnını doyurdun mu ?
çocuk olmadan ergen olmayı becerebildin mi?
haykırman gerekirken sustuğun oldu mu?
hayatı anlamaya çalışmaktan yoruldum
yasakladığım hayallerimin yalnızlığında
sapı elimde kaldı kör bıçağımın
her gün daha da buruşuyor bedenim
yüzüme yansıyor her bir hüsranım
bitmekte olan ömrün son demlerinde
sen de varsın yaktığım gemilerin içinde
Sözlerim susmayan feryat
Gelsin artık o ebedi istirahat
Yalnız yaşanan bir ömrün Neyi güzel olabilir
ben kapatalı çok oldu bu defterleri
ne aşka inancım kaldı ne yaşama
her zorluktan geçerken aşama aşama
darağacına astım aklıma gelen gözleri
sevmek yürek işi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!