cehennem ateşiydi sanki içimdeki yangın
tesadüflere bıraktığım yaşamda
en olmadık tutkuların kalp atışıydı, sancılı
ve sen en olmadık zamanların kadını
ellerimden uzak dur onlar yalnızlık seviyor
karabasanlarla uyanıyorum
en derin uykumdan
korkuyorum sanırım, ölümden
eskiden yüreğim titrerdi
şimdi ellerim
yalnızlığımın var olan telaşlarında
söküklerini dikiyorum anıların
insan üstü bir çaba,yoruldum
hafızasını yitiriyorum belki
yaşadığım o umutsuz aşkların
ihanetle beslenen kadınlar istemiyorum artık
ya sevmek suçsa
ve ayıpsa gönlün gizli şehveti
yanılgılardan ibaretse hayat
kimsesizse yalnızlık
ve bir o kadar zorsa anlaşılmak
elimde kalan ne
Gözümün seğirdiği akşamlar
Düşler kurardım geleceksin diye
Ve bir köstebek ruhumu delerdi sanki
Yavaş yavaş
yorgan döşek sevdalıydım sana,bilirsin
Seni nefretle anacağım aklıma bile gelmezdi
Düşlerim vardı kuru ekmek rızasında
Sırf sen yanımdasın diye
Yalnızlık neyse de sensizlik gelmezdi aklıma
Çay tadında akşamlarımızı
Susukunluğumun iz düşümleriydi yalnız gecelerim
Bir kadındı, içimi sıkan
yüreğimi burkan
Özlüyordum
Özledikçe daha bir deliriyordum
Ne kadar da muhtaçtım yarına
Hani anlamı kaybolursa değerlerin
Ne önemi kalır direnmenin
Yozlaşırsa en kutsal bildiklerin
Ne önemi kalır kendine saygının
Ben erkeğim Sen kadın
Anlatamazsın sevdamızı
Boğazımı kesersin belki hasretinle
Yürümeye alışık ayaklarımın gittiği her yerde
Zaman sonsuzluk olmayacak
Sevdamıza sahip çıkmaktan
Utandığımız sürece
Neleri vermezdim ki hızla değişirken zaman
Dün elimde olan tek bir şey kalmadı
Yokluğun tüm acılarını öğretirken yaradan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!