güne dönmek varken
gecelerde kalıyorum çaresizce
elimde sadece yokluğun var
garip bir koşturmaca
nefes nefese
ben firar ettikçe
elimdeki gülü alacak bir kadın bekledim
ben bekledikçe o gelmedi
ameliyat masası kadar soğuktu tenim
sevilmeyi isterken
tuhaf çelişkilere boyun eğdim yaşam boyu
bir bakış hatırlatacak sonsuzluğu
buz kesmiş yüreğime
anlatmak zor yokluğunu
sende kalsın
emanetim sana bu sevda
benden adam mı olur gayrı
EŞREFPASA (babama)
Hayat onlarla guzeldi
birbir gittiler
geride kalan hoş bir seda
ne dayanacak duvar kaldı geride
ne yıkılmaz çınar
çıplak ayaklarınla ezerken yüreğimi
tozpembe rüyalar yalanmış
yolculuklardan nefret ederim
ve ayrılıklardan
silah sesleriyle uyanmak gibidir
bilirim biten başlamaz tekrar
fazla geliyor bu şehir üstüme
yokluklarımın esaretinde
direnmenin gücü tükeniyor,
ömrüm gibi
bir şarap mahzeninde yıllanıyorum sanki
tortularımdan adam olmaz
Gecelere sığınıyorum karanlığın dinginliğinde
miting alanı gibiyken yüreğim
kalabalıkların yalnızlığı benimkisi
sözler karmaşa
hayallerim idama mahkum
bir celladın ellerindeyken sonu
Yalnızlıktır gecenin adı
Telaşıdır aydınlanacak sabahların
Özlemlerin doğum sancısı
Sessiz çığlıkların suskunluğudur gece
Yorgun gözlerimde derin uykular
derin derin çekiyorum içime nefesimi
karanlıktan korkuyorum
birazdan sönecek son mum
geleceğim dediğinden beri
hep böyleyim aydınlık özlüyorum
Gözlerinde Bahar açıyor sen Gülünce
Böyle bir Tatlı gülüş görmedim şu ömrümde
Şarkılar çalıyor uzakta bir yerde
Makam nihavent
Hadi beni gözlerinde esir et
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!