Bir başka doğuyor şimdi güneş
Artık yaşadığım her gün beleş
Ne ihanetler gördüm sevgi adına işlenen
Hepsi birbirinden kalleş
Aynada yüzüm eskiyor, gün ve gün
artık yükselmiyor ruhum yükseklere
umursamıyorum ayağımı taktığım tümsekleri
bin tane yıldırım düşüyor uzaklarda bir yerlere
yanıp ta tutuşan saçların acıtmıyor, yüreğimi
çocukça dualar yerine
bir şiire sığdırırsın bazen koskoca yaşamı
terazinin dengesidir yüreğin
ya da yağmura asılmış beden
öyle uzaktır ki çok sevilen
istemeden de vazgeçersin sevmekten
en ürkek güvercin bile cesaretli iken benden
her gün azalırken birer birer sesler
farkında değil misin
bitmekte olan bir yaşamın
ayağında prangalar yok
ellerinde kelepçe
Ayrıntılarda gizli benim sevgim
Kadınlığınla etkileyemezsin
Gözlerime bakınca göremezsin
Bulmacaları istesen de çözemezsin
Sevgim benim mabedim, evim
Çok uzaklarda bir köyün kızısın sen
Kardelen
Yaşamın zordu
Zordu velhasıl nefes bile alabilmen
Umudusun oysa sen
Koskoca bir geleceksin ülken için
son bakış gibiydi vedası aşkın
sağır ve dilsiz suskunlukların
ötelenmekten yorulmuş umutların
mavzer sesiyle ürpermiş kırlangıçtı
yankılarında boş duvarların
Kendimi bulmaya çalışıyorum
Düşüncemde özgürlük sesi
Yakıyor yüreğimi
Oysa baksana
Ben senin esirinim
Seni kendime dert edinmişim ki! Sorma
dudaklarım titremeye görsün
soğuk bir yanda
sen bir yandasın
dişlerim birbirine vurur
lanet olsun rakı geldi yine aklıma
suç üstüydü anlamsız sevişmeler
hangi kundaklamalarda delice yangındı yürek
itirafların korkaklığında olmayan mertlikler
ve sen sevdaydın vazgeçilemeyen
Ansızın giz gibi girdin hayatıma
kahpeceydi gidişin alçakçaydı ama sen aşktın, vazgeçilemeyen....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!