Şükrü Özmen Şiirleri - Şair Şükrü Özmen

Şükrü Özmen

Su yandığında
Kül dağıldığında
İçimin ormanlarında kuşlar
Uçumsuz göksüz kanatsız kaldığında

Zaman içe büzülüp

Devamını Oku
Şükrü Özmen


1..

Gecenin muhakkak bir sihri var
Bu ve buna benzer binlerce gecenin
Sözü ısıran bir dev bitkiye döner zaman Gece saatlerinde

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Sırrını söyle bana
Asırlık derdinden söz et

Mavilik neden sana bu kadar yakışır
Neden uzaklaşır gölgeler teninden

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Uçtu lezzet
Bitti evham
Heyecan firar

Bilmenin lanetiyle
İçimiz kapkaradır

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Tam şu anın içinde gördüm görmek yalandır

Korkum gecenin beşinde hâlâ uyumamaktır
İhtiyacım üç xanax bir adet de hamaktır

Ölmemenin formülü azıcık yaşamaktır

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Bu sessizlik iyi böyle hoşlanıyorum
Girdapsız bir şehir var sanıyorum
Üç ölüm geçti başımdan yalvarıyorum
Serinliğin sunağında kıy bana

Aklımın hizasında durmayan kelam

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Ormanın her dalında
Ötüşen her kuş için
Yazgı diye demlenen
Bir örtüyü analım

Hani ki fecre perde

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Körüklenmiş her kalayı
Her bir bakır tasa sırlayan simya adına
Adına..adımla.. adım adım yaklaşıyorum
İçinden gövdesiz suçlar damıtılan o resmi
Adının duvarına asıyorum Waldo..

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Göğsümde devrilen bir gök değil de
Nedir bilmem bunca ihtişamıyla
Ağaçlar bilirim kavak ve sedir
Hûzmesinde gece erir ışıklar bir de

Yerim yedi katın gönderinde mi

Devamını Oku
Şükrü Özmen

Vedası kaldı seslerin suda
Işığın gölgede hevesi kaldı
Sızılı bir akşam sönük yalaza
Görkemi güneşin kuşlarda kaldı

Sözün kısıldığı bir gece vakti

Devamını Oku