Şükrü Özmen Şiirleri - Şair Şükrü Özmen

Sen uyu
Gökler benim üstüme gelsin

Uzaklaş yaşamaktan
Ölüme uğra bir gece miktarı
Sen uyu

Gül endamlı bir yar cerhimiz bizim
Aşka mağlubiyet şerhimiz bizim
Bahtımız Mecnundan halliceyse de
Feleğe oyuncak çarkımız bizim

@..

Gülden yana düşeriz gülden tarafa
Üstümüze gül örterler üşürsek
Gül yeriz acıkınca susarsak gül içeriz
Goncayız mazluma zalime dikeniz
Gülden yana düşeriz gülden tarafa

Ucunda ölüm vardı
Mavi göğe doğmanın
Bir düşe karışmaktı
Anlamı Var olmanın

Yedi iklim denildi

Unutulmaya değer günler yok mudur
Bir otobüsün vapurun ya da tren de olur
Son bir hazin bakışla uzaklaşmak günleri
Bırakmak ve gitmek ve gelmemek günleri

Sabrın sınırlarında kolaçan gezer iken

Kalbimin bordasına çarptı
Varlığının haberi
Bir ıssız uzaydan
Bir geniş gökyüzüne
Bir karanlık mahzenden
Ömrün atlas ovalarına

-Elif

Eridi kalbim nurundan
Lalezârım tarumar
İndim göklerden yere

Kararan bir ırmaktı git gide
Yazılı şeylerin arkasında kalan
Göz görmez kulak duymaz
Bir inziva ki aşk diye bilinir
Sonra gelir kıyısında intihara durulan denizler
Sonra ahh sonra İ2ibindo9uz

Atmadı kalbim sensiz bir kere bile
Senden ve köprüden sonra

Bir uçuşluk canım vardı
Verdim kırmızı lambalı bir sele

kalsın gece seslerin üstünde
suların ve yakamozların üstünde

tedbirle girilen karanlık odalarda kalsın
yüzümü ay fonuna çizen irkiliş