Şükrü Özmen Şiirleri - Şair Şükrü Özmen

Eşkali belirsiz bende sevdânın
Sendeleyen seslerin
Yorgun kırçıl izi bile yok
İçimin külhânında

Oysa ben bir yanardağ idim

Uykumu ebabiller taşlayabilir
Serin sofalarında yatmazsam
Sahil kulübelerinin

Rüyamı şairler yıkayabilir
Derin damlalarımla

Gece
Başımda ışıksız bir sıcaklık
Alıyor bütün gizemini
Şiirin
Ağlamaya bozuyor
Hemen bütün mısralarımı

Allah'ım sana malum
45 yaşımdayım
Çok şey oldu ben yaşarken
Sen yarattın Sana malum
Bir geceden ibaret say ömrümü
Bir de yeşilden

Benzer şeyler söyleriz ay ile biz
Bir bulutun ardında ışıklanıp
Gölgeleniriz gecenin bir vaktinde
Oysa insan bütün aynalarda tarar saçlarını

Bir el okşarmış bir göz süzülürmüş gibi

Ondan sonra camı açıp açıp
İçeri girsin diye sokak
Soluk soluk girerdin hiç usulca
Kenarından baktığın camekandan

ß..

Ey hayatı şiire indirgeyen herhangi bir elim
Çekirge sürüsü geçmiş gibi bir ülke dirimidir?
Bir yanım kırlangıç yuvasına salgı üretir
Diğer yandan biraz ölüm der herhangi bir şair.

ß..

Balatta serin bir akşam
Plakta ince saz
İnceliğin yokuşunda
Rüzgar ince ruhlar hafif

Mavi kapı

Adınla başlıyorum
Bismihû..

Yeni gövermiş yapraklarla
Alnımı suladığında
Sırtımda Leyla

Gecenin ruhuna Hûû

Geçtim yağmurlar boyu yollardan
Gri yollardan yeşil yollardan
Kararmış bir köprüden
Islak otlar içinden