Şükran Günay Şiirleri - Şair Şükran Günay

Yaşanmışlar senindir sonuçta,
Resmedilir nasıl bilemezsin,
Beynin gizemli odalarına...

Soluk almalarda,
Bilinmez anlarda,

Sevince
Lamı mimi bilmem
Şükranca seviveririm
Otururum kuru toprağa
Kuru ekmek, kuru soğan demem
Bölüşürüm tartmadan

Kararlar alınmış süslü püslü
İnsan hakları adına türlü türlü
Anayasa büzülmüş köşeye
Demokrasi özürlü…

Uzmanlar(!) yazmış çizmiş

Tırnaklarımda başlıyor aşkın. Parmak uçlarımda sayıklıyorum hikmetlerini. Gözlerim eserlerine dalıyor; izlerini kovalıyor bakışlarım.

Kulaçlarım kısır kalıyor dehlizlerine varmaya.
Daldıkça derinleşiyor; derinleştikçe sonsuzlaşıyorsun.

Galeksiden galeksiye uçuyorum tüm hiçliğimle. Bedenimi nerelerde bırakmışım, aklımı fikrimi nerelere satmışım bir tek sen farkındasın! Hiçleşiyor kendimden geçiyorum eserlerinin sonsuzluğunda. Hiç oluşlarımla coşuyor, yeniden sana koşuyorum. Nereye kadar sürüneceğim sana gelen yolda?

GÖZLERİM
AH! GÖZLERİM

Bir ben bilirim bir de siz
Neler neler gizlerim
An olur sus pus izlerim

Geliyorlar! Geliyorlar!

Annesinin sesiydi; ağlıyor ve söyleniyordu. Gözlerini ovaladı. Kim gelmişti bu saatte?

Ressam: Asuman Soydan Atasayar


Ramazan ayı gelmeden konuşmalar, hesaplamalar başlardı bizim evde. Çocuk aklımla anlamaya çalışır ve ben de katılırdım sohbetlere. Rahmetli babam açık yürekliydi. Gizlisi saklısı olmazdı bizlerden.

“ SEVDANIN ATEŞİ YAKMIYOR ŞİMDİ ”


Dağları delsen de inanmam sana,
Gözlerim eflatun bakmıyor şimdi.
Yoluma gülleri sersen de bana,

*Kendisini görmediğim,Antalya’nın Elmalı ilçesinde yaşayan, emekli öğretmen sayın Fatma Karateke’yi yürekten selamlıyor, Öğretmenler Günü’nü ve Ramazan Bayramı’nı kutluyor; yürek dolusu sevgi ve saygılarımı iletiyorum. İnsallah birileri vesile olur da duygularımı okuma kendisine kısmet olur.


Küçük öğrencin Orhan Özer,
Bilsen seni nasıl sever...
Gözleri yanar söner,

Keramet bildiler,
Hocalara gittiler,
Boncukları eklediler,
Okuyup üfleyip,
Giysilere diktiler.