Şükran Günay Şiirleri - Şair Şükran Günay

Yıllar geçti izi kaldı,
Gülenlere selam olsun!
Ahlar vahlar ömrüm çaldı,
Gülenlere selam olsun!

SEVMEK YETERLİ DEĞİL

Babam ve annemin yarım asrı geçen, son nefeslerine kadar devam eden sevgileri, benim gördüğüm ender aşklardan ve en önde gelenlerdendir. Nedenini yaşadıkça anladım.

Geriye dönüp baktığımda ne çok şey öğrenmişim diyorum kendi kendime. Ve hemen arkasından içimden bir ses: " Hiçbir şey bilmiyorsun. Daha çok hem de sonsuz öğreneceklerin var." diye beni uyarıyor. Doğru, her gün hatta hiç beklemediğim bir anda hiç duymadığım ya da aklımın ucundan geçmeyen bir bilgiyle karşılaşıveriyorum.

SON KEZ UĞRADIM SANA

Yüreğim korkak, adımlarım yalpak,
Yaklaştım sana, yanaklarım ıslak.
Gözyaşlarım boğmuştu seni çoktan.
Bana uzak ve kırgındın,

Sanma ki boyun posun ömür boyu kalacak
Her gün batımı tende günden izler olacak
Sevdiklerin düştükçe pençesine ölümün
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin

Saçımın siyahı beyaza karıştı
Yüzümde çizgiler delice yarıştı
Gelişin gidişi düşünce aklıma
Çektiğim çileler akarak gittiler

Zeytinime dokunma diyoruz da yeşil gözlüm;
Sana dokundular zaten,
Zengin olmak isteyen çıkardı elinden,
Köşeyi dönenler betonları diktiler;
Fakiri yoksulu ekmek teknesinden,

Yüreğim yağmış
Çatıya, dala, her bir yana
Üflesem ateşimi
Damlar toprağa

Bir ömür bitti bitecek Yunusleyin pişemedim
El ayak düştü düşecek Hakk yoluna düşemedim
Nefesim gitti gidecek ne bilsin kimseler halim?
Bedenim soldu solacak dertlerimi aşamadım