Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Vatanın sahibi Halk,
Takdirin sahibi Hak,
Halk ve Hakka sırt dönen,
Batacaktır muhakkak.

İnsanoğlu kendine bakmaz, bir şey oldum sanır,
Bağırsaklarında dolaşanı görse utanır,
Hergün tamamını taşır ve hamallığını yapar.
Ne yazık beş vakit namaz kılmaktan usanır.

Fukaralar maraba,
Kapalıdır daraba,
Böyle bakan müminin,
Kalbi olmuş haraba.

Hayatı ti'ye almazsan,
O'na kafayı yormazsan,
Ummaya hakkı olur mu,
Sonra kime, ne der insan.

Haktan gayrı kimimiz var,
Haktır kula hakiki yar,
Gider artık şüpheleri,
Kardeşim Allah'a yalvar.

Kekliğim dağlarda, peşinde avcı,
Ölümün korkusu, yürekte sancı,
Yavruların sesi, geliyor acı,

Gezme keklik gezme, tuzak kurmuşlar,
Tuzağa soyundan, keklik koymuşlar,

Hoş geldin demediler geldiğimde dünyaya

Müsaade etmem artık kimseye ağlamaya

Gidiyorsam söyleyin güle güle sinanım

Öyle güzel ki sevmek, tadı damakta kalır,
Uçurur gökyüzüne, ruhu bedenden alır,
Bir de sevilmek var ya, sevdiğince sevilmek,
Ayaklar yeri deler, başın göğe uzanır.

Her mevsimin Rabbi Allah, güzellikleri gizlemiş,
İşlemeyin dedi günah,bire bir bizi izlemiş,
Zerreler tesbih ederler, mana maddeden güzelmiş,
Xelekessemavati vel ardi fi sitteti eyyamin sümmesteva alel arş.

Güneş battı, batırdı beni hüzne,
Doyasıya, bakamadım yüzüne,
Ne mehtap var, ne yakamoz ne mine,
Doyasıya, bakamadım yüzüne,

Beni sardın, gecenin çilesine,