Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Elifi bilmeyen, bir şey bilemez,
Bilgiyi taşır da, Hakkı göremez,
Konuşur görünür, söz söyleyemez,
Kendi kendisinin, farkına varmaz,

Aklım gitti başımdan, tutuldum gözlerine,
Kulaklarım pür dikkat, kesildi sözlerine,
Sevenler sevilenin, varlığıyla kaimdir,
Seven yalnız eğilir, yarinin dizlerine.

Cumalar cuma olsun,
Müminler huzur bulsun,
Müminler kardeştirler,
Ehli küfre duyulsun.

Senden uzak kaldıysam, sanma seni unuttum,
Sabır diye gönlümü, sustararak avuttum,
Gayrıya yüreğimi, kapatarak uyuttum,
Boğazım dokuz düğüm, her gün birini yuttum,
Halimden şikayetim, mümkün değil olamaz,
Seni sevmeyen gönül, bedenimde duramaz.

Benim için ne düşünürsen düşün

Allah sana,bana hidayet versin

Senin de benim de olmalı düşüm

Ben babamı tanıyorum,
Kardeşimi seviyorum,
Hakkın yasak ettiğini,
Düşüncemle itiyorum.

DÜŞÜNELİM

Ben düşündüm,
Sen düşündün,
O düşünmedi mi, düşünemedi mi, düşündürmediler mi,

DÜŞÜNSÜN
Benim için her kim bir iyilik düşünüyorsa,
Yalnız benim için değil herkes için düşünsün,
İyiliğin karşılığında bir şey bekliyorsa,
Ona söylerim ki sen utanılacak kişisin.SİNAN KARAKAŞ

Elde bir kusur görsen, Dön kendini sorgula,
Bu kusur bende varmı, diye hemen vurgula,
Empati yap kendini, karşının yerine koy,
Sana olacakları düşün ve de kurgula.

Bulunduğu yeri bilmeyen için nerden düştüğü önemli değil.
Hayalinin de sınırı belli değil, sonsuza doğru uzar,
Bulunduğu yeri bilenler ise, hayallerini gerçekler üzerine oturturlar, Düştüklerinde de düşüş ihtimali bırakırlar.