Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Güneş battı, batırdı beni hüzne,
Doyasıya, bakamadım yüzüne,
Ne mehtap var, ne yakamoz ne mine,
Doyasıya, bakamadım yüzüne,

Beni sardın, gecenin çilesine,

Sevmeyi yaratanı seven, bilsin ki sevmeyi sever,
Sende bir şey yoktu verildi, sen de olmayana ver,
Sevgiden nasip alamayanlar, bir gün dizini döver,
Söyle daha ne bekliyorsun, geç kalmadan sen de sev.

GELDİĞİ GİBİ GİDER

Gah denize dalarım olurum inci mercan,
Gah sahilde bir kumum, beklerim olayım cam.

Gah sırlarla dolarım, benzerim ben aynaya,

Haktan gayrı kimimiz var,
Haktır kula hakiki yar,
Gider artık şüpheleri,
Kardeşim Allah'a yalvar.

Kekliğim dağlarda, peşinde avcı,
Ölümün korkusu, yürekte sancı,
Yavruların sesi, geliyor acı,

Gezme keklik gezme, tuzak kurmuşlar,
Tuzağa soyundan, keklik koymuşlar,

Hoş geldin demediler geldiğimde dünyaya

Müsaade etmem artık kimseye ağlamaya

Gidiyorsam söyleyin güle güle sinanım

Bu derdimin dermanı sen,
Ne olur bir bakıversen,
Gözlerim yollarda kaldı,
Bir kaçipta gelebilsen,

Her gündüz muhtaç geceye
Kelime muhtaç heceye,
Şeytanlar cirit atarken,
İnsanlar muhtaç gerçeğe.

Söylenecek çok söz var, bilki seni unuttum,
Sensiz yeni bir dünya, yeni bir yol tuturdum,
Yolcu yoluna gerek, hadi sen git yoluna,
Her şeyi biliyorum, deme ona yutturdum,

Güneş bile hiç gülmüyor,
Bulutlara saklanmakta,
Çığ altından kalkmak zordur,
Dışım buz, içim yanmakta,
Tebessüme de razıyım,
Gülüşün gülleri açar,