Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Kendini ölmez sanan, utanmaza şaşarım,
Yaşadığı her güne, der ki benim başarım,
Sonsuzluk aleminin fani yolcularıyız,
O küçücük aklına, sığmaz ki bu tasarım,

Alçaklık ve yükseklik, yaptığınla ölçülür,
Ne para ne de ünvan, seviye belirlemez,
Tavına ulaşınca, hedeflerin çözülür,
Allahtan gayrı kimse, niyetleri bilemez.

İlkbaharı yaşamayan, nasıl yaşar sonbaharı,
Gözüm yeşili görmüyor, her şey bana olmuş sarı,
Bembeyaz karlar sararmış, özlemişim toprakları,
Kışlarım yıl boyu sürer, sanki kutuplar diyarı,

İsyan etsem de bilirim, dünya tersine dönmüyor,

Güvercinler evimizin birer ferdi gibiydiler,
Birileri düşman diye güvercinleri gördüler.
Şimdi onlar tedirginler, uçmaktan da korkuyorlar,
Özelllikle beyaz renkli güvercinleri vurdular.

Toplumsal yaşayışın, empatidir perçini,
Aksi tedirgin olur, barışın güvercini.

Tefekkür hakikate erme yolu,
Tefekkür tanımaktır sağı solu,
Düşünmek insanın, varlık nedeni,
Tefekkürden uzak olur defolu.

Ha kaydı ha kayacak ayağım,
Denizde taşa takılmış ağım,
Beklesem de boştur, çeksem de boş,
Sanırım bu da benim tuzağım................İNSANİ

Yoluna tuzak kurmuşlar, seni benden koparanlar,
Sevgime karşı durmuşlar, Canıma pusu kuranlar,
Hadi kalk da gel diyorsun, bu halimi bilmez gibi,
Her an gelmek istiyorum, dağılsaydı şu dumanlar.

TÜRKÜLER AH TÜRKÜLER

Bizi bize anlatır,
Bizi ele dinletir,
Kulakları çınlatır,
Türküler ah türküler,

Maymun olmak isteyene, yolların tümü açık,
İnsanın da maymunun da, bedenin özü balçık,
Yalnız maymun olanlar da, akıl devre dışıdır,
Maymunlaşan varlıklarda,bakış uçuk ve kaçık.