Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

İnsanla maymun arasında akıl sorun,
Maymunlar bu sorunun hiç farkında değil,
Maymunda insan olmak için yoktur meyil,
Farkında olamayanlardır asıl sorun.

Yan demiş Rabbim o'na, asırlardır yanmakta,
Bir ateş gökyüzünde, herşeyi ısıtmakta,
Doğum gününden beri, görevi başındadır,
O ölünce bu dünya, kalacak karanlıkta.

YETER
Boynu bükük gözü yaşlı, beni nasıl terk ettin,
Yetim gibi bırakarak, söyle nereye gittin,
Şimdi ben sensiz çaresiz, ne yaparım der misin,
Yaşıyorum sanma beni, sensiz bilki ben bittim.
...

ARSIZ

Keşke yaşamasaydık, yaşanan acıları,
Keşke ağlatmasaydık, ana ve bacıları,
Keşkeye geçmiş olsun, deselerde geçmiyor,
Halen devam ediyor, yüreğin sancıları.

Adamı adam eder ar,
Olmazsa bozulur ayar,
Sıfırı değer sananlar,
Arsızlıklarını anlatırlar.

Aslısını kaybedenler,
Kerem misali yanarlar,
Aslısız kalan bedenler,
Kendi aslını ararlar..

Ferhat olup dağlar deler,

Gönlüm düştü bir ataşa

Gönlüm yandı ataş yandı

Seyirlik için tamaşa

Ateş düştü gönlüme,/ Nerede söndürenim,
Yaşlar doldu gözüme,/ Yok mudur güldürenim,,
Yarin güzelliğidir, / Başımı döndürenim,
Karlar bile söndürmez, / Yanar yüreğim benim,

Unutma hep sen varsın,/ İnan ki belleğim de,

ATEŞ BENİM KÜL BENİM

Ateş benim kül benim,
Acze düşen kul benim,
Gözyaşıyla oluşan,
Gördüğün her göl benim.

Aşk kim ben kim,
O bir çekim,
Bilmez onu,
Hiç bir hekim.