Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ax lacımın lacımın,..........................Ah oğlum oğlum,
Kespayamın lacımın,.....................Ciğerim oğlum,
Nıka tı kotidırı,.................................Şimdi sen neredesin,
Mırı wacı lacımın,............................Söyle bana sen oğlum,

ÖLÜYORUM
Seni sevmiyorum desem,
Vallahi yalan olur,
Gönlüme buhtan olur,
Kendimi inkar olur,
Seni nasıl sevmem,

Gitmek istediğin yere ayağın değil, duyguların seni götürür.
Ayağın sadece duygunun rehberliğinde adımla işi bitirir.

AYARI

Yaratanın aşkına, daldık Elhamdulillah,
Dönmeden bir şaşkına, yandık Elhamdulillah,
Esmaül hüsnasını, andık Elhamdulillah,

Asalet soyda değil, hayata bakış açısındadır.
Kendini bilen insan, yaradılışının farkındadır.

Kendi halkına adil olursa yönetimler,
Orada mahrum olmaz, dul, yoksul ve yetimler.
Zenginlerin malında, fakirin hakkı vardır,
Adil paylaşılmalıdır, yapılan üretimler.

Tarihi öldürenler, keser kendi kökünü,
Yarına taşıyamaz, dünden kalan yükünü,
Cehalet kalıcıdır, böyle yapan insanda,
Yanlızca adı kalır, bildiğinin yekünü.

Tarife gerek var mı, kimdir diye utanmaz,
Kendini bilmeyenler Allahı da tanımaz,
Ne anlatırsan anlat, tüyleri bile tınmaz,
Sıfırı tüketenin, adı konmuş utanmaz.

Adı Ahmed(S.A.V.) ,
Alemlere oldu Rahmet,
Adı Mahmud(S.A.V.) ,
İnsanlığa oldu umud,
Adı Mustafa(S.A.V.) ,
Kainata verdi safa,

Kürtçülük ve Türkçülük ve daha niceleri,
Dünyada tekamülün, onlardır cüceleri,
Adem ne Türk ne Kürt, ne de başka kavimden,
Adem insanın hassı, varlığın incileri.