Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Bilsinler ki bu can bize
Emanettir Rabbimizden
Emaneti vereninde
Razı olmalıdır bizden

Bir gün geri alacaktır

Bende beni aradım,bendeymiş bendeki ben,
Nasıl bende olmasın, bağlıdır Hakka kalben.

Anayasa halk için, halka uygun olmalı,
Millet anayasada, kendisini bulmalı,
Halk kendi ülkesinde, özgürce konuşmalı,
Eğemenlik sadece, millete dayanmalı.

Yapılması gereken, millete baş vurmaktır

Kuran oku, kuran dinle,
Doğruyu söyle dilinle,
İyi bil ki ne verirsen,
Ancak o gelir seninle,

Cumanın vakti yaklaştı,
Demirleri çekmek gerek,
Yaratanın rızasıdır,
Cuma namazında erek.

Tek Seni Sevmektedir

Ne anlarsın yanmaktan, kutuplardan mı geldin,
Buz gibi yüreğinle, sen kimi sevebildin,
Yüreğimi yakmışsın, farkında değil misin,
Ateş düştüğü yeri, yakmakta bilemedin,

Sözlerin ayrı senin, gözlerin ayrı söyler,
Yüzün hep hüzünlüdür, bazen tebessüm eder,
Tutmuyor hiç bir anın, farklılıklar arzeder,
Bazen okşar ruhumu, bazen de ezip geçer,

İster güneş gibi yak, istersen dondur beni,

Kutludur her Cuma günü,
Cuma müminin düğünü,
Hüzün sizden uzak olsun,
Olsun şeytanın sürgünü.

Ne kadar çarem varsa aldın elimden benim,
Düşüncemi hapsettin çare üretemedim.

Gönlümü kaptırmışım vicdansızın gönlüne,
Bir damla suya hasret düştüm sahra çölüne.
...

BARİ BİR TEBESSÜM ET

Beni sensiz bırakma,
Külden öteye yakma,
Yanmaya yanmışım ben,
Bir kibrit daha çakma.