Aşk şarabından dökülen damla olsam
her damlada bir şiir olsam yüreğimle
aksam yüreğine aşk diye yar diye
okusan beni o eşsiz gözlerinle
Neyledi aşk bize hükmüyle böyle
Ölüm de var gülüm zulüm de var
zaman her haliyle akıp gidiyor
yaşamak yine en derinlerde bir inci
ya da kör bir pencereden en kökne zirve
insanın yaşadıkları yanına kar kalıyor
ah bir zindan var ki tutsaklıklara doymuyor
Hayat ne gariptir be sevgili
Adımız sürgün kalbin meçhulünde
Aşkın küllenmeyen ateşini kuşanmışız
Gönül yanar yine de uslanmaz halde
Tutsak misali özgürlüğe vurulmuşum
Hepimiz birer yansıma isek
Hakikat ne aynamı
Her yansıma kendi aynasına gömülür
Şimdi ayna bir mezar oldu
Yani hakikat hem ölüm hem yaşam
Ama bizler birer yansıma olduğumuz için
Zindana düşen uçurumu sordu
gök karardı gitti yeryüzü kaldı
yeşeren güller hep belaya vurdu
ne uçurum ne de pranga vardı
Kavgasına şiir yazdı bir yiğit
İnancını hiç yitirmedin değil mi
Hala umudun var
Her ne kadar acı çeksen de
Hala iyi ve güzel şeylere bel bağlıyorsun
Ama biliyorsun ki
Gün gelecek direncin düşecek
Ölü bir adamın öyküsünü anlatır rüzgar
Her esişinde yüreklere bir hüzün serper
Ölü bir adamın hayatıdır bu baktığın mezar
Her konuştuğunda nice yürekler dağlar
Hançeri mahşer nedir bilir misin sen söyle
Nefesini keser hançerler yüreğini yakar
Biri hancıydı diğeri ise yolcu
Ve ikisini bir araya getiren bir uçurumdu
Yolcu hancıyı bir uçurum kıyısında buldu
Ve ona sorar ne yapıyorsun diye
Hancı cevap verir yaşıyorum der
Yolcu uçurum kıyısında hiç yaşanır mı
Hangi sevdada yitirdim benliğimi
Gönül aşk deryasına nasıl düştü
Yandıksa ateşe ne diye daldık
Yetmedi mi hece misali eksilmemiz
Hangi mezarda buldum kendimi
En dibe vurmuş kişi duydu
Cehennem dedi bir zindan
En dibe vurmuş kişi ses verdi
Cehennem mi hangi roman lan o
Aynı dalda varlık ve yokluk eridi
Bulanık su bir uçurum aşığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!