Gülümsemesini özlediğim, sen gelmedin, bak gün mahzun bitti.
Yüreğim, yıldızları seyrederken "özlem" dedi de yine içini çekti.
Gecenin iki yakasını bihâber halde kibarca tuttuk belki ikimiz.
Gülüşünü aradım bir şarkı içinde, sâhi hep hüzün mü nâsibimiz.
Gün biterken gülümseten hatıralar koyabiliyorsan heybene, işte o vakit sen yüreğinden bir dünya kurmuşsundur hayat denen bu döngüde
Çayın demini hasretin demi ağır bastığında farketmez insan.
Hüzün, güz bulutu gibi yakışır yüze, birde demli şiir olursa o ân.
Hasret iki cihette de pek ağır geçer, bilirim ki aramızda derinden bir âh var.
Maşukun beşeri gelip geçici, hak mahşere kalmalı şimdi, sende bil, bâki Allah var.
Sükutu vardır hayatın, ılgıt ılgıt bahar gibi huzur veren.
Biz büyük harflerle bozuştuk gün be gün, o rüzgara kaldı...
Hatırla beni,
En çok geceyi severdim ben.
Sanki içimde yaşayamadığım tüm ukdeler o vakit uyanır, konuşurdu geceyle.
Ayı seyrederdim, yıldızları düşünürdüm.
Kat kar arş-u alayı hayal eder, gök ehlini ve gecenin içinde gezen görünmeyenleri düşünürdüm.
Soğuk mevsimlerde rüzgarın cilveli kadın saçını savuruşu gibi yüzüme çarpması hoşuma giderdi.
Hatırla beni,
En çok geceyi severdim ben.
Sanki içimde yaşayamadığım tüm ukdeler o vakit uyanır, konuşurdu geceyle.
Ayı seyrederdim, yıldızları düşünürdüm.
Kat kat arş-u alayı hayal eder,
gök ehlini ve gecenin içinde gezen görünmeyenleri düşünürdüm.
Kaç yanlıştan sonra doğruya çıkılır çocuk, bunu hayal bile edemezsin.
Taze adımlarımı izle küçüğüm; âsım'a yürüyelim, sen temiz büyümelisin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!