İhtimal ki gelsen o gün umuma bile bayram olur.
Ben içten gülümserim önce, güneş gülümser.
Yeşil en güzel tonlarını giyinir, gece de bütün yıldızlarını göğe döker...
Baharda çiçekler toplamıştım gözlerimin içine.
Gelsen de görsen, hepsi hâlâ umudum kadar taze.
Bir kuşun 'azık' arayışına benzedi benim aşk yolculuğum.
Kim bilir nerede, kim bekler beni bilemem.
Bildiğim, bir son bekler; gidersem bir tek Istanbul özler...
Gidersen, gecelerde gözlerinde bir mum yansın benim için.
Adım geçmese bile aşina olduğun bir sözüm elbet geçer.
Yada gün olur rast gelirsin, düşersin bir şiirimin içine.
Dua bil! Kal yada git lakin kalbin daima çarpsın benim için...
İnsanın gülümseyen yüzünde gözler cenneti tasvir misâl.
Birde tabiat günaydın der ki, o sanata benim hep aklım şaşar...
Sen gelsen şen olur benim şehrim.
Şehrim gözlerin olur sen bana gelsen.
Şen olur gözlerim, sen şehrime gelsen.
Şehir mühim değil, gözlerimdir seni bekleyen.
İyi gezen, iyi yiyen, iyi giyinen, iyi yaşayan insanlarla doldu ortalık.
Şu varki hayatın tek gerçek zenginliği budur.
Gözlerinide katarak gülümseyebilen insanlara muhtaçtık.
Şimdi çınarın hüznüne de gözyaşı döker ay.
Biz biliriz ki mevsimidir, ağaçlar yaprak döker.
Çınar dile bir gelse, canı gidiyor canı, tâ yürekten âh çeker.
Üç kuş süzüldü göğümden akşama doğru,
Belki o an ilk defa gülümsedim.
Ufka sirayet etti nazarım, iç çekerek şükrettim.
Yine kendimi hayata atfettim.
Kaybolmadı gün üç kus'ça anıyla, yine hayatı affettim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!