Sevinc Arzulu Şiirleri - Şair Sevinc Arzulu

Heyat davam edir,azalmır gücüm,
Düşmenden gec ya tez alınar öcüm.
Here bir terefden eyleyir hücum,
Deyesen görübler tek benövşeni.

Qalxdığı zirveden xar düşürtmesin,

Qem oynadar göz-qaşını,
Yığammaram söz daşımı.
Az iç benim göz yaşımı.,
Felek,sene bes deyilmi.

Qar altında qalıb talan,

Demek sen haqlısan qorxularında,
Heyatın kederli qoxularında.
Tekce çin çıxmayan yuxularında,
Ben senin olacam,senin olacam.

Kainat fırlanır aram ve asta,

Yarın bivefasa,unut onu da,
Tanrının işığı ümid olub da.
Kederden qaralan bulud olub da,
Gözümün yaşını tökecem bir gün.

Tutaraq bir nakam eşqin yasını,

Yamanın yürüşü selib,
Yaxşının yuxusu gelib.
Qaranlığın bağrın delib,
Günün elini sıxmışam.

Göreceyi yalnız budu,

Buludlardan önde durum,
Göyde yeni dünya qurum.
Tüstülenir burum-burum,
Dağ çekdiyi eşme olar.

Şefeq ile oyanıb qar,

Bu dağ benim qoca babam,
Üzü-gözü qırış-qırış.
Burada yurd salıb obam,
Gezim onu qarış-qarış.

Her qırışı bulaq yolu,

Qelb otağı qem ehengli,
Könül notu derd ahengli.
Al gülleri güneş rengli,
Göz çekmem nar ağacından.

Göyden qar tekin elenme,

Özgelenib baxış-baxış,
Güzgülenib naxış-naxış.
Cizgilenib yağış-yağış,
Eynimdeki can köyneyi.

Yar gözü qara ceng deyir,

Geyinmişik,süslenmişik denizden,
Astarlanıb üzlenmişik denizden.
Ikimiz de gizlenmişik denizde,
Günah beni,ben günahı yuyuram.

Zirvedence süzülürsün çenim tek,