Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Şaire özgü yaralar vardır
Mısraya özgü …
Bir şiiri yazmak da bir yara bırakır
Bir şiiri yarıda bırakmak da…
Ey kirli neşem;
Bağışlamaya giden yolu bul..

Demincek;
Aylar sonra demincek…
Demir tavlı,Bakır puslu/Vurucu süvariler
Gördüm sonunda,kızıl yangını,kırağıyı

Sakız renkli tafta
Saçları kızıl köylü
Perili yerlerin emiresi/delikeş
Barut dillim,siyah beyaz resmini buldum
Gamsız, lomboz bakışlarını aradım bulamadım
Neden şairler mısranın anatomisini gizler?

Senin Yüzünde neler var bilirmisin?
Senin dilinde?(Ez tora zaf hesdıkım)
Bir Anneye sesleniş var/Bir Düşün Kanlıca sırtlarından uçuşu var...
Bir Yaralıya yalvarış../Çorabım ciğerdeldi
Çift taraflı örme Mendilimde ter kokusu,(Al ömrümü)
Annen; bir volkanın üzerinde düş kurarken.

Mesail ile Gidilen Varyant.

Şiir Kötü gününde;
Şair kazanır
Okuyan nerde?
Valla bir yürekten iki şiir çıkmış kime ne?

Bana sabahları sorma;
Hayat meşakkati,ekmek,
Umut,erkek mavisi…
Gündüzdür yangın arefesi,çocuksu telaş
Mutlaka demektir,olmalı demektir
Cünha…

Aklımda sen varken
Bunları söylemeliyim sana
Gün ışığım/Sarı Cennet Kuşum
Modern şiirin krizi sensin

Seni sordu;
Gözleri hala buğulu mu?
Sözleri hala ağdalı?
Bir şair var, şiire girdi girecek…
Bir kadından çalmak ağzının ıslaklığını

Beni sevmediğini biliyorum,
Bu beni ilgilendirmiyor,hemde hiç ilgilendirmiyor..!
Çünkü; Ben de kendimi sevmiyorum…
Sevmek,gül kefen
Cevlan.
Püsküllü şal içinde, İpek zülüfler

Yatık kara Emine ile
Süslü beyaz Emine arasındaki
Çapraşık yolda diken temizleyen adam…
Çok merak; Kıl torbasını çabuk düşürür aşağı
Ölümde Varr…!