Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Adil olduğumu göstermek zorunda idim;
Bende kendimi güne uladım…
Şehrinin kurtuluş gününe
O Gün beni göndermiştin…Kurtuluşum/Saltanat hasta…
Yoktun var diyemiyordum…Şiiri hatalı
Vardın yok diyemiyordum…Mısrası murdar

Resimler,
Fayiham…resimler…
İnsandan daha çok şey anlatırlar
Okuyabilene..
Yalan da bilmezler…
Mesela Şu ilk baktığın

Firari.

Açma düğümleri ,
Yarama Cennet düştü, Hacer…
Yasaklı kelimelerin,hiçliğin konforu
Şiddeti açığa çıktıkça gücü artan

Uzandım uzandım, boylu boyunca
İstiridye kabuklu som yatağımda
Düşünüyorum dalgın dalgın/gözuçlarım
Çağlarımı çağlara böldüm

Doğmak sancıdır
Ölmek muhteşem
Gülmek kaygıdır
Sevmek kıyası mukassem…
Atatürk bulvarı cıvıl cıvıl/aynı sen
Öğrendik ,

Bilmez mi deli Çınar? Bilmez mi ?
Gece dalına sığınan serçeyi,sarıyı, mor eksiği?
Dışarısı dipçik, dışarısı suç duyurusu/fuşya
Tay lekesi,Kurt lekesi/Kızılay da rastlanılan acemi okyanus
Şehvete değen sancı,mavi gergefli düş
Hüzünden arınmış güz gönder bana

GEVER…


İyi değilim bu aralar/Garip yatağı
Bana ne olmuş böyle?
Evinin önündeki çınarlardan dökülen yapraklar

Gözüm
Sürmeli gözlüm
Humpulu zarifim,yağıyor Gıllorik
Hayat; her güne bir umut bırakıyor ısrarla
Bir karar aldım dün gece/Çal dilli
Sevebilmek için, kavuşmayı bekleyeni istemek adına

Tenimde hep o soru?
Pencereyi sıkıca tutan perçemler
Birbirinin içine fırlayan arzu denklensin diye
Gül Mevsimi doğuruyoruz birlikte
Düğmelerini çözüyorum; tuzlu anda…
Çini ve seramiğin şavkı oturuyor iç içe,

GOKKO.


İnsanca yaşamak ile şiirce yaşamak arasında kalmak
Kafkasyada savaş naraları atmak gibi…
Bana sorulsa oysa;