Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Güngörmüş kızıl kırlangıç
Gölgeni bırak çarmığa/kirpiklerin perde
Dertlerin düşer de mısraya
Gizlerini vermezsin dünyaya…
Dönmedin geri, gelmedi mi ilkbahar?

Acı çeken her yara kapanır,
Bir umut,karşı koyamaz daha büyük bir umuda…
Adaletin kanıma değdiği yer;
Ey Leylayı Leyla eden zorlu güzellik,

Demdir bu,
Evet demdir/Beni vursalar şimdi Kiraz kuşu yerine
Efkar-ı niyazımız gül olsun mu?
Sevilen hiçbirşey ortalıkda bırakılmaz
Saklanır.

Hopkins’e…

Seni okudum sindire sindire;
Bazen acımasız olmanın ne kadar değerli olduğunu düşündüm
Şöyle diyordun-Tökezlemeden hemde;
Seni sevmeye hazır olmayanları bırak,

HOZAN ve ZOZAN.

Acı çekmek farklı,Ahlaki erdem farklı
Aldım bende çocukluğumu,gözlerine getirdim
Ataerkil mısralarla başladım/hecillenerek
Yezid fikirli ,kocaman bakışlı,Betül elli

Neden direniyorsun dedim yüreğime?
İnanıyorum hala; döktüğüm göz yaşlarına
Bal damlası kokan fırtına da/Küheylan
Sevmek Hüzzam,Sen Tam,Cümle Noksan….

Şiirin ücra köşesinde
Karaçam çırası gibiyim/Ekinizyam
Acının mısrası büyütüyor ikimizi
Senden haber alamayınca…
Aşkdan kesilmem ben, sütten kopmayan bebe misali,ama…
Bitecek yeryüzü gibi,yaşlanıyoruz

Ölüme ne ikram edeceğiz Zebrano?
Sahte sükunet mi?
Mısrası ışıldamayan şiirler mi?
Aynı pencereden bakıyorsak/Zahterim;
Sorun ne Zebrano?
Zaman ötesi şiirler teslim ettim/Lepiska saçlı birine

KeenLemyekuN…

Bütün şiirler eskimeyen sevgili
Bütün isimler aynı kişi,Fehlan,dilşad,
Bütün satırdaki imkansızlık,Dil dibeğim
Sarışın Hüzzam,Huruç,başarılamayan idol

Kavuşmayı ciddiye almak lazım ;
Biz mesafeleri küçük tuttuk
Biz küçükleri mesafe…
Dipsiz mısra/Şair olduğumu da diyemedim kimseye
Ankara mesela/Belki de Kağızman,