Gökyüzünün feryadıyla bölündü uykum,
saat üçü gösteriyordu gecenin tam ortasında.
Şimşekler çakıyor, gök inliyordu;
karanlık, aydınlığın çığlığıyla parlıyordu.
Yağmurla yükselen toprak kokusu
ölümü hatırlattı ruhumun derinliklerinde.
Gecenin Bir Vaktinde
Gecenin bir vakti uyandım yine
Elimde sigaram
Aklımda gözlerin dolaşıyor ağır ağır
Hayalin sessizce oturuyor karşımda
Yasemen kokulu gecelerden yazıyorum,
Bu satırlar dökülürken kalemimden.
Gecenin koynunda saklıyorum yalnızlığımı,
Zifiri karanlık sokaklarda, sessiz caddelerde.
Bir sokak lambası titriyor uzaktan,
GELMEDİN
Boş sokaklarda bekledim
geri dönmeni…
İnce bir keman sesi gibiydi gece,
Yıldızlar bile adını fısıldıyordu
Yüreğine Sığınmak
Ben her çaresiz kaldığımda yüreğine sığınırdım
Dertlerimi, kederimi unuttuğum tek yer senin yüreğindi
Ne çok severdim dizlerinde hayaller kurmayı
İşte gidiyorsun…
Ne çabuk gelmişti o gün,
Doyamadım sana, sarılmaya doyamadım kokuna.
Boyun bükülmüştü yüreğim, gideceksin diye;
Hüzün çökmüştü içime, gözlerim doldu.
Daha gitmeden, özlemin sarmıştı yüreğimi;
Gitme
Kalbim seninle atıyor hâlâ,
Bir adımını bile uzaklara atma.
Rüzgâr seni alıp götürmesin,
Ellerim arıyor seni,
Gitmek Bilmiyorlar
Ben seni anlamaya çalışırken,
sen sessizliğe sığındın.
Bir kelimeyle kapattın kapılarını,
“Bazen geliyorlar bana, gitmek bilmiyorlar.” dedin,
Seviyorum seni, hiç kimse bilmeden,
Sadece ben bilirim suya hasret toprak gibi;
Bırak içimde kalsın, aşkım, sevdam,
Sen bile bilme, gizli gizli büyüttüklerimi.
Gökyüzüyle Dertleştim
Bu gece gökyüzüyle dertleştim uzun uzun,
Yıldızlara anlattım yüreğimdeki acıları.
Ay’ı ise şahit tuttum canımı yakanlara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!