Serpil Koçar Şiirleri - Şair Serpil Koçar

“Bir Kadın”

Bir kadın var…
Saçının her telinde şiir kokusu,
gecenin sessizliğine düşen bir dize gibi ince,
rüzgâr bile geçerken ona dokunmaya çekinir.

Bir Kez Olsun Benim Gözlerimden

Dışarıda yağmur yağıyor,
Camın buğusuna adını yazıyorum.
Her damla bir anı, her damla bir sitem,
Ve ben yine seni düşünüyorum

Sevgilim,

Kaç gece hayalini kurdum, kaç sabah dua ettim,
Bir gün dönersin diye, kapım çalınır diye…
Kimi zaman umutla, kimi zaman küskünlükle,

Bir Nefesin İçinde Sen

Sen ve ben
Olduk artık bir nefes,
Sabah güneşim gibi doğuyorsun içime,

Bir Çift Sözün Yeterdi

Gerek yoktu silaha,
Bir çift sözün yeterdi beni öldürmeye.
Böyle sessiz kalmaktansa iyiydi,
Beni öldürüp de gitmen.

Gönlüme bir yar isterim, sol yanıma bir gönül,
Yüreğime yoldaş, hayatıma sırdaş olacak;
Yanında huzur bulduğum, gönlüne sığındığım,
Ruhumu okşayan, yüreğimi seven bir yar isterim.
Her sabahıma sevgiyle doğacak, ömrüme umut katacak.

Sevdiceğim
Sana bu satırları yazarken
kalbimde tek bir dilek var:
Bir yuva istiyorum seninle.
Duvarlarını sevgiyle, çatısını umutla ördüğümüz,
içinde huzurun hiç eksilmediği bir yuva.

Bodrum’un Sessiz Şarkısı

Mazinin izleri kazınmış taşlarına,
Her sokak, her cadde saklar anılarımı.
Gençliğim geçti burada, gülüşüm de gözyaşım da,
Her köşesinde gizlidir yaralı mazim.

Bu Nasıl Bir Sevdaydı

Ben seni bir bebeğin masumluğu kadar
Tertemiz bir aşkla sevmiştim.
İnsan olan, yüreğinde merhamet taşıyan,
Sevdiğine böyle yapar mıydı?

Buram Buram Ben Kokan Şiir

Bu sabah kalemimden hüzün damlıyor,
Sanki içimde bir yer, sessizce kanıyor.
Gökyüzü kapkara… Yağmur indi inecek,
benimle konuşur gibi,