İçim Yanar
Başımda sevdanın yelleri eserken,
Sensizliğe esir düştüm sessizce.
Kalbimi hapsettim,
Aklımı susturdum zorla,
İmkânsız Aşkın Rüzgarı
Bazen farkında olmadan düşer insanoğlu imkânsız bir aşka.
Dur diyemez ne gönlüne ne de kalbine; söz geçiremezsin.
Bir gülüşü alıp götürür seni, unutursun bütün gerçekleri.
Sesinde bulursun huzuru, sığınacak liman sanırsın o insanı.
Okyanus Gözlüm
Okyanus gözlüm, kara sevdalım benim,
Mahur bakışlım, işte geldim gönül kapına.
Salıncığımı kurdum gönül tahtına;
İşte gidiyorum, yüreğimi yüreğine gömerek,
Kendi ellerimle kazdım mezarımı kalbine.
Şimdi sen göm beni; ister toprak at, ister taş,
Tabutuma son çiviyi de sen çak acımadan.
Uyu, uyuyabilirsen vicdanının çığlıklarında…
Bu satırları sabahın seherinde yazıyorum,
Uykusuz bir gecenin sersemliği hâlâ üzerimde.
Üstüm başım dağılmış, saçlarım birbirine karışmış,
Elimde kalem, aklımda yine sen varsın.
Kâbe’ye Özlem Mektubum”
Ey Kâbe-i Muazzama, kalbimin en derin duası, gözlerimin görmeden aşkla sevdiği güzellik,
Her nefesimde seni anmakla yanar yüreğim, her duam sana kavuşmak için yükselir.
Uykularımda tavaf edenlerin ayak seslerini işitir, sabahlarımda senin gölgende uyanırım.
Gözlerimden süzülen yaşlar, içimdeki hasretin şahitliğini yapar.
Bir nefes üfledin kalbime,
kâinat sustu, ben duydum.
Ne ben vardım o anda, ne dünya,
yalnızca Allah’ım…
ve ben, O’nun bendeki yankısı.
Ben hiç yalnız kalmadım aslında…
Yalnızlık kapımı çalsa da
hep siz vardınız yanımda.
İki çift göz,
iki yürek,
iki can parçam…
Kalbimin Sahibi
Sen yokken kalbim karanlıkta,
Ama her yerde senin ışığını arıyorum,
Sessiz kuytu köşelerde,
Karanlık sokaklarda şimdi,
Kalbimin Zindanları
Kimseye güvenim kalmadı,
Yalnızlığımı ve acılarımı kalbimin zindanlarına hapsettim.
Ne istediler ki benden?
Huzur ve mutluluğu… Çok gördüler bana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!