Serpil Koçar Şiirleri - Şair Serpil Koçar

Daha seni gördüğüm gün, sesin kulağımda çınladı.
Ilık bir rüzgâr gibi esti, gönül penceremden içeri.
Yüreğimde minik bir kuş can buldu, kanat çırptı.
Güneş ışınları gibi sızdın, ruhumu saran ateşle.

Biliyormusun Hüseyin abi yarim iki cümle yazmış
Ne söylemiş biliyormusun, özledim seni demiş
Ee Selma Ne yazmalıyım şimdi bu mesaja karşılık
Kazara Sen de özledin mi diye sorsaydı bana

Söylesene Nezih yazmalımıyım şimdi geceler boyu özlediğimi ?

Hangi ara bu kadar sevdim seni,
Oysa saklamış, bastırmıştım içimdeki hisleri.
Gelişinle coştu yüreğim,
Koşar adım aktı sana duygularım;
Şimdi deli gibi özlüyorum varlığını, her zerremle,
Her nefesimde adını fısıldıyorum gecelere.

Niçin Boynun Eğilir, Yar

Niçin boynun eğilir, yar?
Hangi yük çöker omuzlarına?
Hangi yükün altında ezilir yüreğin ?

Bu gece nöbetlerdeyim, ıssız karanlık sokaklarda.
Gökyüzünü izler, yıldızlarla konuşurum, ay ile dertleşirim.
Sokak lambasının altında gözyaşlarımı akıtırım gizlice;
Kaybolan yıllarımın öfkesini, kinini kusarım kaldırımlara.

O Gece Susturdun Beni

Sana geldiğim o gece,
O yoldan ağlaya ağlaya döndüm.
O gece kan kustum sessizce,
Ama acımı kimseye söyleyemedim.

Öldürdüler üstadım içimizdeki çocuğu,
O masum hayallerimizi,
Güleç umutlarımızı,
Saf duygularımızı,
Korkusuzca sevinmeyi bilen kalbimizi.

Olmaz mı Sevdiğim

Şimdi gelsen o uzak diyarlardan,
rüzgârına karışsa nefesim.
Sarsan, sarmalasan beni o sıcacık sevginle,

Ölmek istedim defalarca kendi içimde.
Çıkmaz sokaklara girdim yüreğimde her gece.
Kendime zulmettim, çıkışı bulamadıkça.
Yoruldum ben bu hayatta huzuru ararken.

Sen, Ömrüm 🌙

Sen geldin, dünya sustu,
gözlerinde kayboldu tüm yollarım.
Bir bakışınla çiçek açtı içimde,