Bir lokma ekmek
Yazacak şiir de kalmadı
Aşk desen günümüze yabancı
Bahsetsem dağların güzelliğinden, mevsimlerin sesinden
İnsanımın gözü bir lokma ekmekte
Bir nehir gibi susarım şimdi
Bir gece gibi sessiz ve sakin
Yıldızsız ve aysız
Kapattım artık yüreğimi
Nasıl olsa hayat insansız
Sevda’yı aramak da nedir?
Bir şiir oluyum yalnızca ben
İllegal yağan yağmurlar gibi
Coşup geleyim ansızın karanlığınıza
Bir çok çoğul duygular arasında tekil kalan ben
Çoğaltın beni alkışlarınızla
Bir şiir oluyum yalnızca ben
Yüreğimin yokuşlu yoludur sana gelmek
Bilmem takati var mıdır kelimelerimin
Ne kadar çok çırpınsa da yüreğim
Bir aşk için
Toplar mı kırılan kanatlarını
Uçar adımlarla varır mı kollarına
Biz şiir seven kadınlardık
Bir de yazan...
Adına şiir yazılanlardan olamadık
Bu yüzdendir hep bir yarım kalmışlığımız
Kimseler ikma edemedi bizi aşka
Hep bir yanılmışlık,
Senli, sensiz saatler arasındayım
Yitip gidiyorum
Sırtımdan vuran yelkovan
Önümde akrep
Eksiliyorum
En derin dalışların
Bugün benim doğum günüm
Hikayesi henüz bitmemiş ömrümün ilk günü
Yıllar, kuyruklu bir yıldız gibi
Ardı ardına eksilip gidiyor
Gittikçe de daha da bir güzelleşiyor sanki
İkiye böldüm yaşanmışlıkları
Herhangi bir geceydi
Uykularımın tutmadığı
Biraz oturacak
Şiir dinleyecek, belki de yazacaktım
Aysız ve yıldızsız gecede
Kimsesiz kalemimle
Buluşma
Zaman serseri bir çaylak
Kimin umurunda söylediği şarkı,
Tüttürdüğü sigara
Biz seninle hiç olalım sevgili
Düşüncem de var olup
Toprağımda tohum olursun
Gülüşümde sevinç,
Gözyaşımda fidan olursun
El attıkça bahara
Yaşama sevincim olursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!