Ben bu şiiri hep sol yanıma yazdım
Açlık rengini toprağa sürmüşken
Gög zenginindir
Bakmaya karnı tok ister
Çatlamış avuçları çocuklarımın
Ayaz kesmiş dilinde kelimeleri
Yokum ben
Gölgeler içinde
Bir soluk, bir anı
Silinmeye yüz tutmuş
Gözlerimde bir deniz
Serin ve dalgalı
Sözlerimi alıp götür rüzgâr
Silüetimi zaman
Ne kalır benden
Birkaç anı, belki biraz hatıra
Hep unutma beni derdim sana
Bilirim kahpedir zaman
Şairin Çığlığı
Ben bir şairim.
Dünyanın kalbi bende atar.
Bir yanım aşk, bir yanım kan kokar.
Çaldılar coğrafyamdan denizimi.
Sen!!
Yaşadıkça şiirlerim sevgili
Ölümsüz olacaksın bu satırlarda
Tıpkı hayat gibi
Sen gelme!
Bana Eylül yeter
Yağmur düştükçe toprağa
Sen diye kokunu çekerim
Sen gelme!
İçimdeki çocuk çoktan şımarık
Seni seyrediyorum uzaktan
O yürüdüğün yollar, baktığın gökyüzü, uyandığın Güneş ben olmalıydım diyorum Ben olmalıyım diyorum ama
Her defasında bir adım İleri bir adım geri sarıyor hayat beni
Korkuyorum
Hem de hiç olmadığım kadar
Bir yanım gel ne olur diye yalvarıyor
Seni unutmak mı asla
Ne seni, ne de gözlerini
Yalnızca zamanla bir anlaşmam var Erteledim seninle yaşayacağım günleri Çünkü şimdi hiç sırası değil
Sanma ki unuttum seni
Sanma ki sevmiyorum seni
Her gün büyüyorsun içimde gün be gün Biriktiriyorum kavuşacağım günlere seni..
Sen olmasaydın ben şiir yazamazdım
Konuşmazdı kelimeler benimle
Yüreğim susardı
Penceresinden baktığım kör bir dünyanın
Güneşi doğmuş veya doğmamış hiç bir işe yaramazdı.
Oysa şimdi;
Bir türkü gibiydin hayatımın kıyılarına vuran
Sessiz bir devrim gibi
Yüreğimde şahlanıp
İçimdeki acılara, kırılmışlıklara kuduran
Dağ,taş, kayalık demeden sürsen beni şahikalara
Anılarımın kanayan yaralarını seninle silsem olmaz mıydı yâr..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!