“şairin şiir sancısı gibi
İçinde düş, umut ve sevinç taşıyan tek sancı doğum sancısıdır… ”
Aşka…
Sevmeye
Sevilmeye
Nazım’ın dediği gibi
“midye gibisin kardeşim
Midye gibi kapalı ve rahat…” da değilsin aslında her zaman
“Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi...” de değilsin üstelik
Hadi, bir iki mısra da biz döşenelim;
Aşk şiirine anarşist bir suikast girişimi
Bilirdi;
Yalnızlıktan ve ayrılıktan oldum olası korkar
Ne zaman bir başıma kalsam
Ödüm patlar/ yüreğim çatlar/ yapayalnız kalamazdım asla…
KABAHATİN ÇOĞU HEPİMİZİN CANIM KARDEŞİM
Nazım’ın dediği gibi
“midye gibisin kardeşim
Midye gibi kapalı ve rahat…” değilsin aslında her zaman
“Akrep gibisin kardeşim,
Erkek-Devlet cinayetlerine kurban edilen tüm kadınlara…
Saçı uzun
Aklı -yanmış bir kibrit çöpü kadar- kısa
Gülüşü zinhar yasak
Gülüşü ve kahkahası fena halde tahrik
Yürüdü;
Denizin kıyısında ağır aksak ve yalın ayak adımlarla
İskelede; çok eski bir anıyla göz göze bakışıp durdu biraz
Bir iç çekip/ derin derin sustu
Ve yanında ellerini tuttuğu biri var gibi
Gözlerini kısıp/ uzun uzun sonsuzluğuna baktı denizin
Şiir mi? yoksa bir masal mı yazılan?
Yürüdü;
Denizin kıyısında yalın ayak adımlarla
İskelede; çok eski bir anıyla göz göze bakışıp durdu bir an
İç çekip/ derin derin sustu
Elimde tek dal papatya -kâhin olmaya, fal bakmaya gerek yok-
Döküyor yapraklarını sevişe sevişe -rüzgârın kanadına-
Seviyor… Seviyor… Seviyor…
Seni sevmeyen hiçbir dalı ve hiçbir yaprağı yok papatyaların…
Elimde papatya
Kızım Helin’e (5)
Kanı damarlarında deli deli dolaşan
Kanı deli- deli kanlı
Saçları kıvır kıvır / gözleri bahar kızım
Kıpır kıpır yerinde duramayan
Sevgilim ah! Sevgilim
Soğuk gecelerin sensiz karanlığında
Sıcak ülkeler düşleyen kimsesiz bir çocuğum ben
Kar altında buza kesmiş yangın
Bin yıldır dumanı tütmeyen -ateşe küskün- bir baca
Yüreğinde bombalar patlatılan bir savaş ortasıyım…




-
Berat Madenkuyu
Tüm Yorumlarçok iyi