Gelen kara kışın bahar olmadan,
Gönlümde sevginin gülü açmadan,
Bir gün ölürsem güneş doğmadan,
Gündüzleri isyan edip ağlama.
Sevği dolu mutluluğu tatmadan,
İnandım beni çok sevdiğine,
Uğruma canın vereceğine,
Benim aşkıma öleceğine,
Gördüğümde seni rüyamda,
Sevinçten kuşlar gibi uçuyordun,
Gençlik çağı gelir geçer,
Neden bu gönül sevğiyi seçer,
Seven kişi gökten uçar,
Gönül bu sevğiyi seçer gider.
Okusan gönül ferman dinlemez,
Anlatmak duyğularımı bir daha anlatmak,
Senin sıcaklığını kalbimde yaşamak,
Gözlerine dalıp dünyayı unutmak,
Bu cihanda Bir ömürdür bu azap çiçeği.
İsterdim seninle bir yıl değil bin yıl yaşamak,
Eline almış kalemi yazmış mektuba,
Lanet okuyor anasına ve babasına,
İnsan sorar gönlü varmı diye bana,
Feryat edip ağlıyor benim gözlerim.
Allah versin cezasını size layık olanı,
Sen eyledin bana nida,
Gönlünü bana ettin heba,
Sonrada bana ettin veda,
Yakışırmı bu sevene güzelim.
Hep ömrümde çektim cefa,
Aç iki gözünü bak şu dünyaya,
Gelen kara kıştan ibret al.
Dört mevsim var sende bak aynaya,
Şu başımda ağaran saçtan ibret al.
Bir yaz sonu gibi belim bükülür,
Bu sabah sensiz ilk sabahım olacak,
Buna inanmak oldukça güç olacak,
Beklediğim biri, beslediğim bir ümit vardı,
Bundan sonra onlarda olmayacak.
Son görüşmemiz öylemi? Sonra ne olacak,
Baharda kırlarda açan çiçeksin,
Dünyaya ışık saçan bir güneşsin,
Her zaman kalbimde hep benimlesin,
Bunları sana anlatmak istedim.
Yağan yağmur gibi bulutlardasın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!