Vermişse gözü, görüyor demek,
Zerrende bile var binbir emek.
Topraktan çıkandan olur yemek,
Düşündün mü, her işte var hikmet.
Kâinatı döşemiş bir saray,
Yan masada, avuçlamış biri solgun yüzünü,
Unutmuş dününü, şaşırmış yazını, güzünü.
Herkes birbirinden saklamakta kara hüznünü,
Elem, acılar yanyana toplanmış yan masada.
Her masada, havalarda küfrün bini bir para,
Zerreden şemse mekân senindir, Yarabbi,
Ezel ve ebed zaman senindir, Yarabbi.
Kusur hep bizde, ferman senindir, Yarabbi,
En güzel kitap Kur’ân senindir, Yarabbi.
Rızana ulaştır, eyle hep mütedeyyin,
Yaşın ister dokuz olsun, ister doksan,
Sakın amelinde olmasın hiç noksan.
Ömür neye yarar ki, hayırda yoksan?
Yükün iyi bağla, sahip çık denğine.
Geçmeyeceğin hiçbir köprüde durma,
Şu gönül gözünü doldurmadan,
Dur, bekle; çıkma kapı önüne.
Doğru ol, kimseye aldırmadan,
Yalçın dağlar çıksa her yönüne.
Çağır ateşler, sönsün bağrında;
Zeloyun kızı
Geçen aşşe dayze gilden gelidim
Kuluncum argidı hacamat atsın dedim
Desem inanmassınız,yolda kimi gördüm
Kızım kızken kızdırasan deyacağam amma
Zılha dayze
Sözü bal gendisi bi kırtik
Düğünde yoktur üstüne çırtik
Heyadı sipirir ne dam kalır ne cünk
Kuydan su çeker kokadan
Mutfakta kalmadı ne ekmek ne aş
Bizden sorulur evde bekler beş baş
Ayın ilkinde buhar olur maaş
Oy oy gelde geçin loy loy
Yarenimizdir borç, haciz ve de icra
Eyyiki aradi sağolasan bacım
Beni ne sen sor ne ben söyliyim
Gelin hatundan derdim acım
Böyle olacağını nerden bilim
Bize saglayamadı bir türlü uyum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!