Arayış - arayış, hep perde perde
Hayat cevherini gören göz nerde?
Hakikat nurunun yandığı yerde
Her mevsimde açar gonca gül demiş.
Can veren o, her canlının yüzüne
Artık buralardan gitme vaktidir
Yavaşça göründü yol kara sevdam
Belki de kaderin gizli akti dir
Yağmur ol gözüme dol kara sevdam.
Bilirim her zaman sızlar da yaram
Sefası kalmadı artık ömrümün
Solan güldü bir hevesti sevdiğim
Gözlerimde sessizce eridi gün
Önümü bir rüzgâr kesti sevdiğim.
En kalbi sevgim sana, hâla öyle
Artık vakit çok geç, kapat gözlerini!
Zaman koptu yerinden kırdı zincirlerini
Artık topla tası tarağı, keşke'lerini
Gölgeler uzamış gün aşmak üzeredir.
Bir sızı düştü de saklı yarama
ne zaman sızısı diner bilemem
senelerdir beklediğim bir yağmur
ne zaman çiseler iner bilemem
Bir narı beyza ki dokundu cana
Bıraktım kendimi asi bir rüzgara
Sürükler sevdiğim bir sana doğru
Dokunsam sadrımda hep aynı yara
Merhemim savrulmuş bir yana doğru.
Uyurdu mevsimler gönül bahçemde
Asil bir söz söyle sevdadan yana
Dokunsun Leb'lerin güle sevdiğim
Gülüşünden yine kan düşsün kana
Savur saçlarını yele sevdiğim.
Ki bekle beni yâr, asır içinde!
Asılı kaldı gözlerimde zaman
Her ah'ıma sen yetersin sevdiğim
Akşam üstü çöker dağlara duman
Gözlerimde sen tütersin sevdiğim.
Ruhumun ince kıvrımında tüten
Aşk dediğin bir tipiydi, bir boran
Yad ellerde beni buldu neyleyim
Bir nehirdi gözlerimden boşalan
Gözlerimde güneş soldu neyleyim.
Gönül dedim hep o yâr’a mert çıktı
Bir çiğdemin gölgesinde başlamıştı her şey
kar taneleri yanmıştı dudak arasında
İçimde bir volkan saklıydı.
Her gönül yarasının ucunda saklanan kan
bir bendim eriyen birde şiirlerdi eriyip akan.
Mavi gök erimişti gün ile ay arasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!