Hangi dağın kar çiçeği sen idin
Yüreğimde bir gül bitti sevdiğim
Batında can zahirim de ten idin
Ay dolanıp geçip gitti sevdiğim.
Ben uzakta hasretinle yaşarken
Gül koynuna düşen hasretim
Dünyadaki varlığım, ahretim.
Sevdanın verdiği hazla yaşarım
Yüreğine dokunduğum nazla yaşarım
Dokunsan yüreğime fazla yaşarım
Senin gözlerin başka
Senin sözlerin başka
Beni dipsiz bir aşka
İter senin gözlerin.
Bahar zamanı gibi
Seni anlattım da şiirlerimde
En nadide çiçek oldu sevdiğim
Mor alevin kavurduğu biçimde
Aşkımın yarası boldu sevdiğim.
Sevgiyle yaslandım gül gölgesin
Bıraktın beni en zorlu seçime
Sussam, susamıyorum ne çare
Erimiş kurşun gibi çöktün içime
Küssem, küsemiyorum ne çare!
Sevdamı bıraktın sabrın yeline
Ve gözlerin. ..
Baktıkça okunan bir dua gibi
yüreğimin bahardan kalan nasibi
kırk ikindi yağmurlarında ıslandım
Ve gözlerinin o bulutlu rengi
bir safir sevdanın dengi
Bitmez nazarıyla bakma âleme
Çok dediğinde biter azda biter
Yılları kudretiyle almış kaleme
Mevsimlerde biter yazda biter.
Eğil ey gönül o huzurda eğil
Sevdim seni bir deli âşık gibi
Ve kalbime sızan bir ışık gibi
gül dalını saran sarmaşık gibi
Sevdim ki ne sevdim, olsa o kadar.
Gülüşünle, gül açardı otağım
Göğsümde erittiğim bu kaçıncı kurşun
Yüreğimde emzirdim acıları bilmeden
Bir serçenin ürkekliğiyle baktım hayata
Kuru bir yapraktı solan bakışlarım
Her nefes alışıma düğümlenen keşkeler
Dağların yamacından alırdım ayak sesini ahuların
Bir mektup yaz koy bir tutam saçını
Gurbetin mor kokan yadıyla gönder
Ter'ine banmış ıslak mendilini
Garip kuşların kanadıyla gönder.
Saçlarını tarar iken her demde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!