Saffet Çakır Şiirleri - Şair Saffet Çakır

Yeni uyanmış'sın gözlerin mahmur
Mahmur gözlerine kurban olduğum.
Bengi-su ırmağı gözünde çağlar
Vuslatın da maverayı bulduğum.

Şimdi o şehrin üstü sisli pusludur

Bak şimdi onu yeme bunu yeme!
İtiraz edip sakın, bir şey deme
Ekmeği yemeği bir daha görme
İyisi acından ölüver gitsin.

Nehirler düşerdi içime, akardı parmak uçlarımdan
Gönlüme aşina gül düşünce aklıma önce gülümserdim
Gümüş rengi bir yağmur süzülürdü gözlerimin ucundan
Mazi ne çok acıtıyor, ah sevgili sevgili der'dim!

Sessiz gölgelerin gölgesinde saklıydı derdim

Kırılır da belli etmezsin azizim
Başka gönülden bu farkımız bizim.
Yürekten doğar beng-i su ırmağı
Sevda ile akar ark'ımız bizim..

Bu gönül, bu gönül aklımı tıkar

Selamın gelmedi yıllar geçti de
Sessizliğin zor geliyor bir tanem
Ben güneşi beklerken her seherde
Dağlar boyu kar geliyor bir tanem.

En derin acının türküsü var da

Mavinin zehrine düştü kanatları kuşların
ilmek ilmek dualarım saklım da benim
gördüklerimiz bildiğimiz değil belkide
Mavinin zehrine düştü kanatları kuşların
Enginin de gül açar karlı dağların.

Var mı daha güzel bir söz Hak sözden öte?
Vuslatı hak etmek için, düştük gurbete
Ey gönül her doğan gün o yârin sesidir!
Akl'eden her kalbin kurtuluş bestesidir.

Kulak ver, şakıyan bülbüllerin sesine

Ey gönül ışığım!

Yanaklarından süzülen şuleye
güller ektim sevdiğim
avuçlarımla su taşıdım dağlardan
Ah gözlerindeki deryada kaybolduğum

Sevdan bir tevafuktu, emir Haktan
İçime döküldün billur ırmaktan
her günüm her demde öyle uzaktan
Yüreğimde sen tütersin sevdiğim.

Ey ıssız dağlarda açan kaderim

Gülün gölgesine düşünce üşürdü yağmur
Bengi su ırmağına beni de düşürdü yağmur.
Dökme gülün yapraklarını ey hazin rüzgâr!
Eli yüzünde yâr, neylersin dağların üstü kar.

Saffet Çakır