Uzaktan bana laf sokan yâr
Kurşun atsa eli gül kokan yâr.
Kurşun sıksan gül düşer bu yürekten
Neylersin ki kolum kırık kürekten.
Aşığım ben, başağımda taneler
Yüreğimin kıvrımlarında süzülen sızım
belki de buydu alın yazım
senin gözlerinde denizler mi kurudu mihri.?
Kuşlar konmuyor artık gözlerinin pervazlarına
ben ümitlerimi serptim gecenin yıldızlarına
Mavi kuşlar konmadı mı hâla gözlerinin saçaklarına
Menekşeler saklı yüreğinde
Ellerin di akşam üstü ıslanan
Lal şimdi sümbüller sevgili canan
Ahına düşmüş, bir bendim yanan
Lütfudur bu sevda yüce Rahmanın.
Belki nasipti, bilmediğim anda
Bu münzevi dilime bir tat düştü.
Karlı dağlarda hem kış ortasında
Bana boz bulanık bir hayat düştü.
Ben alışığım yanan mor güllere
Her aşkın vardır bir deli yanı sevdiğim
Ellerimde hâla hasretin kanı sevdiğim
Yüreğin yüreğimin vatanı sevdiğim
Bir kızıl elmaydı, düşen yollarıma.
Aşkın kırılma noktası, ölümden feci
Uyuduğun köhne köşklerin gölgesinde
kaldı oyuncağım
Belki yüreğimi alıp bu gece ağlayacağım.
Hamdolsun tabanım yırtık olsa da sağım
Ben bir ağaç gölgesinde ağlayan çağım.
İmânla barıştır vecd'le huşu’nu
İblis duysa razı olmaz azizim
Kalbinde çırpınan gönül kuşunu
Haktan gayrı kimse bilmez azizim
Bir devri lütuf ki ne versin daha
Ne zaman senin şehirlerinden geçsem ürperirdim
Şakaklarımda ki mühürden tanırdın beni
Efsunlu başıma kar yağardı yaz ortasında
Senin gözlerinde demirden dağlar
Üşürdü enginin de yamalı göçebeler
Benim yüreğimde bir ceylan ağlar.
Ben sana güllerden sevgiler çalıp getirdim
ışığını getirdim yıldızların, gece dolunayın
Gülşeninde yokmuydu bana ayıracak payın?
Ne ılık nefesin nasip oldu ne bir bardak çayın.
Gözlerinde açardı zambaklar, uyurdu güller
Sevda denilen girift bilmecede
Dudağımda düğümlenen hecede
Faran dağlarında, ıssız gecede
Bil ki ey yâr yokluğunda üşürdüm.
İçimde bir hicran yarası kaldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!