Saffet Çakır Şiirleri - Şair Saffet Çakır

Bilmeden düştüm bende bu çöle
Gözümde bir Leyla kal benim için
Kutsaldır bu yolda çekilen çile
Sende bu deryaya dal benim için.

Bahara hasretim, hasretim bil ki

Senin yüreğinde ıslak kalan türküler
benim yüreğime düşse bir akşam üstü.

Yüreğim yaslar başını yüreğinin yamaçlarına,
ruhunun gölgesine sığınır sevgili
bir ilkbahar sabahı.

Altındayım yağmur süzülen toprak damın
Bilmezdim, müraisi de olmadım bir makamın
Ne süslü ceketim oldu, ne yaldızlı elbiselerim
Altındayım yağmur süzülen bir toprak damın.

Fırtınaya tutulduğumda yırtık bir ceketim vardı

Taze bir çiçektin, dağ yamacında
Dallarına kar mı yağdı sevdiğim.
Vuslata dileğim her dem yadımda
Yollarına kar mı yağdı sevdiğim.

Bazen görünürdün baharda yazda

Rindlerin ölümü
Sessiz olur derler.
Acıların kıyılarına vurdum
Yaralı yunus misali
Unutuldum yalnızlığın kollarında.
Asi mavilerin savaşıydı belki bu

İçinde açan bir gül büyüt de
Kanınla sula soldurma sakın
Vefa yaşama gücüdür aşkın
Çöllere terkedip öldürme sakın.
Saffet çakır

Her aşkın finali, vardır vedası
İvme, ivme olur acı sedası,
Yıkıldı bu aşkın vahşi edası,
Dudağımda kalan tadını sildim.

Sevmiştim muhannet bir vefasızı

Uyur gözlerinde en asi mevsimler
yüreğinde başka baharın tadı
aklımın kıyılarında çağlar nehirler
bir başka seninle günün demlenen adı
yazdım mı bilmiyorum gözlerine şiirler...

Öyle küstün ki sonsuza kadar
Selâmı sabahı kestin vefasız
Hangi kasırgalar içinde yatar
Kış rüzgarı gibi estin vefasız.

Adını anınca coşar çağlar'dım

Sevdim de bir vefasızı
Yüreğime düştü sızı
Gurbet elde elin kızı,
Gelmeyecek biliyorum.
Sevmeyecek biliyorum.
Bile, bile seviyorum