Seslendim bıkmadan yüreğine yine seslendim
Seslendim bir ümit diye doğan güne seslendim
Bir köşede boynu bükük kalmış güle seslendim
Öyle ki Semada uçan kuşlara bile seslendim.
Seslendim içimde tüten ah’a seslendim
Alıcı kuşların kanatlarına bıraktım gözyaşlarımı
bulutlara dokunur karışır yağmurlara
sonra kapanmadı saklımda razı olduğum yara.
Aklıma bazen düşer bir mecnun deliliği
yada Leylanın umarsızlığı
sonra kanatlanır visale sevda kuşları.
Yağmur vururdu pencereme
senden habersiz
sen düşerdin aklıma ıslak ıslak
sonra kanayan gülleri toplardım
kaybolmasın diye sel yangınlarında...
Yıkık duvarlarda vefa arama
hasretinle kezzap döktün yarama
her sevdanın bir visali var ama
kanatmadan nolur sar yüreğimi.
Sevdan ki soldurur, özlemin yakar
Şehla gözlerinle kavur beni
Zamanı durdur yüreğimde
saçlarını dola boynuma
Kirpiklerinden as beni!
Gökkuşağına sarıp sarmala ikimizi
Semadan hayallerimi indir, busele birer birer...
İlk yağmur damlasıydı yanağımdan süzülen,
sen diye zozan...
Açarım ellerimi yere düşürmem seni
Günüme doğan güneşin bakışında sen
Bir çiçeğin nakışında sen...
Bir yeşil elmanın renginde
Yağmurun hüznünde saklanan sır
Gelmez vuslat kimbilir kaç asır.
Sakla yüreğinde o kıymetli cevheri
Sen sevda yolunun yılmaz neferi.!
O yalan sevdalarla oyalan dur,
Tek vuslat Allah'a, hakikat budur.
...ZAMAN-I TELİF
Meçhul bir zamanda herhangi yerde
Kim bilir saat kaç ne zaman nerde?
Bir gün doğumunda belki seherde
O Rahim-i Rahman çağırır bir gün.
Getirseydi rüzgâr bir ayak sesini!
Bir tek seni bekliyorum bil yağmur
Gözlerimin asırlık puslu perdesini
Bir seher vaktinde gelde sil yağmur.
Çölleşmiş ruhuma bir damla düşür
Kıraç dağlara, sakın gül ekme!
Tutmaz toprak, güller yanar üzülürsün
Kıymet bilmeyenin derdini çekme!
Yüreğin ki sessiz kanar üzülürsün.
Hatırla her akşam rüzgâr esende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!