Yok artık, kurtarmaz bizi bu hayat
Ahlaktan, ilimden, irfandan başka
Fani olan her şey kalıyor bayat
Ne kaldı, zarar ziyandan başka!
Hayat ağacımızın yaprakları
Birer birer dökülüyor sevdiğim
Koca ömrümüzün hayat taşları
Birer birer sökülüyor sevdiğim.
Olsun yârim her deminde güzelsin
Bazen dalgın dalgın bakar insan
bir demli çaya
içimde o eski fırtına
ruhumda aynı maya
bir sabrı cemildir
ve susarsan çatlar kaya
Bazen dokunuyor kalbim zamana
Şimdi gözüm yaş tutmuyor sevdiğim
Bir ah çeksem kanım sıçrıyor kana
Akıl ziyan, baş tutmuyor sevdiğim.
Gözlerim maziden bir an dem aldı
Bazı sözler sığmıyor ki kaleme
Kağıt aciz, kalem aciz, el aciz
Yüce Mevlâ seslenirken âleme
Kitabını okumaktan dil aciz.
Bu sevdanın kar boran yollarında
Sabrımı bir sele verdim sevdiğim.
İçime süzülen göz yaşlarımı
Avuç avuç yele verdim sevdiğim.
Gel yüreğimden al, kederi gamı
Bir gülüşün bin tabibe bedeldir
Ak ellerinle sil, buğulu camı
Dokunuşun bin çiçeğe bedeldir.
...
Yolum sevda yolu, rotamsa aşka
Ne hüküm bana ait ne güne geçer sözüm
Var edenin takdirinde saklıdır çözüm
Şimdi beni iyi dinle, iki gözüm!
Koca dünya yansa ben sana meftunum.
Bazen bir tuhaf olur gök kubbe bu dam
Öyle boş gözlerle bakma göklere
Örümcek ağından bir şey bekleme!
Ak günde yüzünü düşürür yere
İnsan alçağından bir şey bekleme!
Bir avuç tuz bastım saklı yarama
Gülüşün bükülür aya değerdi
yüreğimde kalan paya değerdi
bu dünya serveti ne ki be gülüm
seninle içilen çaya değerdi...
Sadrıma çarpan o haşin rüzgâr
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!