Aşkın ikliminde sessizce yandım
Haya dedim, arda yağdı sevdiğim
Sabır, tevekkülle vuslatı andım
Ve yoluma karda yağdı sevdiğim.
Gönlüme mevsimsiz yağmurlar yağdı
Kutsal bir vazife bu, askerdesin!
Değmesin saçına, asi yel oğlum
Mukaddes bu vatan, gururlu sesin
Gözlerimden akan yaşı sil oğlum!
Bu vatan alındı, en asil kanla
Dinmiyor içimde saklanan sızın
Bilmeden yoruluyorum sevdiğim
Aklıma düşüyorsun ya ansızın
Yeniden vuruluyorum sevdiğim.
Ben sana yakınmıyım firkatmiyim
Bir ben çektim, bu aşkın cefasını
Sen ne üzüldün ne yandın sevdiğim.
Muhannet yüzünden kızıl kan kustum
Sen kızılcık şerbeti sandın sevdiğim.
AŞK ÜZERİNE
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
"Aşkını gizleyip, iffetini muhafaza ederek ölen şehiddir."(bk. Kenzu’l-Ummal, h. No: 6999-7000; Hakim, Hatib)
"Aşkını gizleyip, iffetini muhafaza ederek, sabredenin günahlarını, Allahü teâlâ affedip Cennetine koyar." (İbni Asakir)
Ey gönül!
Aşk acısıyla kıvranıp durma
belli ki sırtın pek, karnın da toktur
köşede ağlayan ekmeksiz çocuğun
zaten aşk diye bir derdi yoktur.
Aslında
Sevda şimdi geçiş faslında
En güzel aşık ırmaklar dır aslında
hep akarlar denizlere doğru
hep verirler, almazlar
yaralı nehirlerin türküsüdür
Karanlık sustu gün açtı bir ara
Güneşim koynunda üşüdü bahar
Toprağın dudağı değdi yağmura
Zümrütler yeşerdi gül alevlendi.
Hâlâ kulağımda o ılık sesin
pınardan süzülen su'musun nesin?
bir köy kıyısında nazlı çiçeksin
Seni üzmeye de kıyamadım ben...
Hapşırdığım da o mu konuştu derim içimden
adettir, gelenektir hep öyle derler
sevdiğine nispet ederler...
Sonra bir ah çekerim derinden
bir rüzgar eser sanki serinden
Aynı bardaktan içmek isterim çayı seninle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!