Sadık Toraman Şiirleri - Şair Sadık Toraman

Bir anlık hışım birikintisi sanki
Dokunsan kirpiklerime
Kırıkları kanar nemden
Suskun bir duvar gibiyim
Her gelen çivi çaktı resimsiz
Özlesen de gidiyorum işte

SENMİSİN AYRILIK KOKAN


Hele bir harmana dursun bu yürek
Geçsin damarlarımdan ayrılığın kanı
Yakarım közleri

Nefes alıyorum,
Yaşamak denirse adına.
Acımasız hayatın
Dişlerinin kovuğuna sıkışmış gençliğim.
Rezil bir aşkın
Leş kargaları gibi bu kent.

Dokunulmazlığı kalkmış…
Ellerin özgürken.
Teninde parmak izime rastlanmadı.
Öpüşme yasağına rağmen,
Dudaklarından öptüm seni;
Göz hapsinde, fotoğraf tadında.

Şehirler satıyorum bu gece
Yağmurları alarak dudaklarıma
Sırılsıklam iliklerime yapışıyor ayrılık
Birazdan kalkar giderim içime doğru
Soğuk bir şaka oluyor sesler
Yırtıyor gecenin perdesini tüm ışıklar

SENİ ÖZLEDİM KIZIM

Yokluğunun dayanılası bir tarafı yok kızım
Bugün tam dokuz yıl oldu
Hala sımsıcak akıyor gözyaşlarım
Her sabah odanı havalandırıyorum

SEVGİ HIRSIZLARI

Yüzümün yarısı ayna hırsızı...
Kapı deliğinde bir çift göz.
Göz göze geldik gölgemle.
Penceremde ay ışığının

Kelimeler kırıldım bu gece
Ay şahidim
Yıldızlar suskun bakışlarımda
Yalan hepsi yalan kelimelerin
Oysa onu ne çok sevdiğimi anlatacaklardı
Ama anlatamadılar işte bu sevgiyi

Batacak bir geminin yolcusuydular;
Son geminin son tayfasıydılar.
Dümeni tek,
İkizdi kaptanları,
Fırtınalı bir gece yolculuğundaydılar.
Seyir defterini yazıyordu yalnızlıkları.

Güneşin dünyadan ışığını kestiği an
Yalnızca seni arar seni gözlerim
Gecenin güneşi
Yıldızları yetim bırakırken
Yalnızca sen varsın gökyüzünde.